HOME - INHOUD - TERUG - VOLGENDE EEN MOOIE SNEEUWBAL: 7.3: Groep-5

Op groep-5: van links naar rechts: groepsleidster Tineke Vleugel, Beppie, Clazien, Marie, Agaath, Igna Spans-Geveke en Hans Grimm (omlijsting naar de cover van Steve Millers 'Your Saving Grace').

Een heel groot gezelschap op schoolreisje 's Morgens vroeg had de sfeer in het paviljoen wel iets van een schoolreisje. Sommige bewoners verdomden het uit bed te komen als ze niet geholpen werden met wassen, aankleden, tandenpoetsen enzovoort. Enige orde was belangrijk, maar hoe breng je die als groepsleider aan als je alleen of met z'n tweeën voor tien-twaalf mensen moet zorgen en als iemand kolossaal trammelant staat te maken? Op de zalen waren vanouds nog 'isoleren', kale kamertjes waarin je iemand apart kon zetten. Ze werden bijna niet gebruikt, maar er waren enkele mensen die er soms bijna letterlijk om vroegen. De eerste keer dat ik Marie ontmoette, intimideerde ze me zodanig dat ik wekenlang bang was op groep-5 te komen. Ze constateerde kakelend dat ik 'ze achter de elleboog' had, 'achterbaks' was en 'al te veel van de vrouwtjes hield'. Ondertussen porde ze met een puntige vinger hardhandig in m'n ribbenkast, wat buitengewoon hinderlijk en pijnlijk was. Het zou een poos duren voor ze die praktijk staakte, maar daarna werden we de beste maatjes. Als 'middelenman' had ik een kantoortje onderin het gebouw, bij de hoofdingang, tussen de linnenkamer en de medicijnkamer. Het was het domein geweest van hoofdbroeder Kramer, die tijdens het eerste conflict was opgestapt. Zijn geest waarde er nog rond en ik kreeg in het begin enkele malen paviljoensbewoners aan m'n deur die gewoontegetrouw verhaal kwamen halen - zo werd er ooit een zware sleutelbos naar m'n hoofd gegooid. Er waren zes vakken aangebracht waarin de post en de levensmiddelen voor de groepen werden gezet. Die konden dagelijks worden opgehaald. Ook regelde ik de financiën van de groepen en individuele bewoners, gaf reparaties door aan de technische dienst en onderhield de contacten met de administratie in de Keet en met de schoonmakers. Later controleerde ik 's ochtends of de groepen bezet waren en de nachtwacht was afgelost. Soms moest ik iemand uit bed trommelen of invallen. Iedereen viel het kantoortje binnen, dat ook als vergaderhok diende. Het was vaak een hectisch bestaan...