HOME - INHOUD - TERUG - VOLGENDE - EEN MOOIE SNEEUWBAL: 12.4: Bezetting Hoofdgebouw

Werkers van de andere hoofdafdelingen van de Hoeve bezetten 's avonds op 11 februari '74 uit solidariteit het Hoofdgebouw. Ze werden er de volgende ochtend door de Zeister politie uitgesleept. In Utrecht werd het WA-Huis, waarin het bestuursbureau was gevestigd, bezet. Daarbij vielen de bandjes in handen met het gesprek tussen Drechsel, Hessing en Van Nek van 20 november '73, alsmede notulen van vergaderingen van het Interim-Bestuur: de zogeheten PENTAGONPAPERS.

Dennendal was niet uit de media weg te slaan De affaire had in het voorjaar van '74 in de media een feuilletonkarakter. Er werd bijna dagelijks over bericht en steeds met een 'wordt vervolgd'. Fotografen en cartoonisten leefden zich uit op de kop van Carel Muller. Die publiciteit gaf de zaak een eigen dimensie, die los stond van wat er op Dennendal gebeurde of was gebeurd. Het ging niet langer om de bewoners van Dennendal, maar om de symboolfunctie van de 'Dennendalaffaire'. Dennendal was speelbal geworden van de politiek. Aan de ene kant waren er de extreem-rechtse krachten die bezig waren af te rekenen met 'de revolutie van '68', met jarenlange frustraties over een dreigende opkomst van linkse rooie rakkers in de vorm van Nieuw Links, langharig tuig, Vietnamdemonstranten, Chili-activisten en Dolle Mina-aanhangers. Aan de andere kant stonden de maatschappijhervormers met hun ideeën over een herverdeling van de macht, arbeiderszelfbestuur, communaal leven en dergelijke. Het bestuur had eind januari al een evacuatie voor ogen van 136 pupillen, met sluiting van de betreffende paviljoens op 11 februari (Rosenthal: 29). De aandacht in de media had echter tot gevolg dat een ontruiming bijna onmogelijk was geworden. Wie had er in Nederland geen gehandicapt kind in zijn kennissenkring of kon zich met de ouders daarvan niet identificeren? Begin mei kwam de Commissie Langemeijer met het voorstel voor splitsing. Nieuw-Dennendal verklaarde zich in principe akkoord. De zaak kwam half mei in de Kamer. 'VVD, KVP, ARP, CHU en Boerenpartij vonden dat verder onderhandelen met de Muller-aanhang geen zin had', berichtte de Telegraaf op 16 mei. Het was zonneklaar: het PvdA-element in het kabinet-Den Uyl verkeerde in feite in een minderheidspositie. Het was niet alleen maar een kabinet Den Uyl, het was evenzeer, zo niet meer, een kabinet Van Agt.