Home -
Inhoud -
Column-11 -
Column-13 -
Archief -
DB-serie-14 -
redactie
DE COLUMN OP NIEUW-DENNENDAL.NL |
WEEK 4 NO. 12 (23 jan.) |
INTERACTIE: Vanaf eind oktober zijn opgenomen de rubrieken DAGBOEK en COLUMN, via redactie te vullen door sitebezoekers. De site staat daarmee in principe open voor iedereen. Bij het ontbreken van bijdragen springt de redactie in. Graag ondertekening met naam en toenaam, en - naar keuze - e-mailadres en maatschappelijke identiteit. Ook een fotootje behoort tot de mogelijkheden. Een sleutelwoord of kopje is handig. Plaatsing van het dagboek gebeurt naar dag van ontvangst/lezing, voor de column is in principe de vrijdag gereserveerd. De plaatsing kan op zich laten wachten door technische problemen, afwezigheid van de muze, vakantie e.d. en andere omstandigheden |
ONDERWERPEN: De column- ruimte bij nieuw-dennendal.nl kan vrij worden gewijd aan ieder mogelijk onderwerp: van politiek tot cultuur tot psychologie tot spiritualiteit, tot integratie van dat alles. Verdieping en reflectie zouden mooi zijn. Ook boekbesprekingen zijn mogelijk. Zie verder hetgeen onder Dagboek wordt vermeld. Bijdragen met commerciële intenties worden niet opgenomen. Vanzelfsprekend blijft de redactie verantwoordelijk. Er geldt in principe een maximum van 500 woorden, met een minimum van 350. Eventueel wordt over de vorm ge-emaild. Dagboekinzendingen svp mailen onder 'dagboek', columns onder 'column'. |
COLUMN: GRIEP, ZIGEUNERBARS EN OORLOG |
Sinds begin december ben ik gehuld in een akelige grauwsluier! Rond kerst maakte
hij zich extra breed en vermomde zich als griep. Waar bleef ondertussen die doorgaans positief ingestelde, zij
het wat naïeve, Nieuw Ager? Nergens! Ik was er nog wel maar onbereikbaar: als een herinnering, schuilgaand
achter een waas van koortsdromen (één droom gaat dan altijd over Dennendal: ik word rondgeleid in een erg
vervallen inrichting waar ik weer aan het werk mag - maar dit terzijde.)
Suffig heb ik gebladerd in de National Geographic en boeken als De Himalaya van Eric Valli. Ik heb boeken gelezen waarvoor ik in mijn normale doen de tijd, de rust en de zin niet kan opbrengen. Ten onrechte bleek. Zo las ik 'Gypsies, Wars and other Instances of the Wild'. De schrijver, Mattijs van de Port, ging naar Servië, nog net voor het begin van de etnische oorlogen in Joegoslavië, om te onderzoeken wat er nu eigenlijk gebeurde in de populaire zigeunerbars in en om Novi Sad, een stad ten noordwesten van Belgrado. Serven beschouwen zigeuners als het laagste van het laagste. Het is ongeciviliseerd uitschot dat armoedig in modderige buitenwijken huist. Een moderne Servische stedeling oriënteert zich op de Europese beschaving, niet op die van de Balkan, en met zigeuners zal hij alle contact mijden. Maar gelukkig zijn er de bars met zigeunermuziek waar Serven zich onder invloed van drank en muziek alsnog kunnen verbinden met dit van hen zelf afgesplitste stuk. Ze drinken, zingen en dansen zich in trance, verbroederen zich met de muzikanten, betalen veel geld voor hun lievelingsliederen, gooien glazen kapot, worden agressief, drinken nog meer en proberen zich in roes en extase te ontdoen van alles waar ze in hun dagelijks leven prijs op stellen. Een lied: I can't breathe! I feel ill! Such loneliness! I'll go to the bar! There I'll break my promises! There I'll cheat my feelings and raise hell allnight! Kortom een bezoek aan een zigeunerbar is een ritueel, een ceremonie om het beest in jezelf uit te laten. Dan breekt de oorlog uit en het boek beschrijft aangrijpend hoe verstand en beschaving snel terrein verliezen (ook tot verbazing van de Serven zelf) aan wildheid, 'unreason' en orgastische wreedheid. De oorlog als bacchanaal, als hysterisch drinkgelag. Niet alleen zaterdagavond, maar de hele week feest! Als mentaal type kan ik me wel iets voorstellen bij deze keus voor 'unreason': verlangen naar extase, enthousiasme, vergetelheid, overgave, noem maar op. Maar de Here God bewaar me dat dat langs deze weg zou moeten. Als ik ziek blijf hoop ik jullie te vertellen van 'Aan den Zoom van het Oerwoud' van Albert Schweitzer, uit 1928, en over het prachtboek Pygmeeën van Paul Julien (met 35 opnamen van de schrijver!) I love you, Carel Muller |