HOME -
INHOUD -
TERUG -
VOLGENDE
EEN MOOIE SNEEUWBAL: 5.3: Theetuin |
De Theetuin was begin '71 dankzij de Telegraaffoto's even hét symbool van de landelijke subcultuur. Midden: Piet, links van hem Hendrik van Nek (met tas), daarachter Carel Muller. Op de voorgrond resp. links en rechts de hoofden van Martin de Rooy en Bartho Smit. De omlijsting is geïnspireerd op motieven uit 'Afghan Trucks', die door Afghaanse vrachtwagenchauffeurs worden gebruikt voor het versieren van hun voertuigen (dubbelklikken afbeelding geeft fotopagina). |
De theetuin:
perzische tapijten tot aan 't lichtblauw geschilderde
plafond. De Telegraaf berichtte dat de commissie-Speijer had gemeld dat Carel Muller drugsgebruik toestond en daar zelf ook aan mee deed. De Inspecteur van Volksgezondheid voor de provincie Utrecht, Meijering, ontzenuwde dat in de Volkskrant van 12 juni 1971. Hij verweet Speijer gebrek aan integriteit en de Telegraaf onzorgvuldigheid, en werd door staatssecretaris Kruisinga geschorst. Nog weer later won Meijering zijn zaak voor het ambtenarengerecht. Carel Muller hield zich bezig met antroposofie en biologisch-dynamisch tuinieren, en was, hoewel hij het gebruik ervan oogluikend tolereerde, een verklaard tegenstander van drugs. Hij was een denker van nietzscheaanse - in zijn geval misschien beter 'steineriaanse' - allure, en zo niet de grondlegger, dan toch dé grote promotor van de verdunningsfilosofie. (Hij pleitte ook voor een drugsvrije kliniek op het terrein van de Hoeve.) Carel had een talent voor het stimuleren van mensen. Zo liet hij Frank Brave een van de mooiste theetuinen van Nederland bouwen. Thomas Nelissen legde onder zijn bezieling een schitterende biologisch-dynamische tuin aan. Gerrit kreeg een kippenhok, de F-groep een volière, Lorentz een huifkar met pony. Ik had journalistiek gestudeerd en mocht een krantje maken: de Dennendalkrant. Het rechtse, conservatieve deel van Nederland zou tot tweemaal toe over hem heen vallen, maar Carel hield vast aan zijn visie. Dat het voor-de-muziek-uitlopen in Nederland weinig wordt gewaardeerd, accepteerde hij doorgaans met bewonderingswaardige koelbloedigheid en charme. |