Home - Inhoud - Column-10 - Column-12 - Archief - DB-serie-13 - redactie DE COLUMN OP NIEUW-DENNENDAL.NL

WEEK 3 NO. 11 (16 jan.)

INTERACTIE: Vanaf eind oktober zijn opgenomen de rubrieken DAGBOEK en COLUMN, via redactie te vullen door sitebezoekers. De site staat daarmee in principe open voor iedereen. Bij het ontbreken van bijdragen springt de redactie in. Graag ondertekening met naam en toenaam, en - naar keuze - e-mailadres en maatschappelijke identiteit. Ook een fotootje behoort tot de mogelijkheden. Een sleutelwoord of kopje is handig. Plaatsing van het dagboek gebeurt naar dag van ontvangst/lezing, voor de column is in principe de vrijdag gereserveerd. De plaatsing kan op zich laten wachten door technische problemen, afwezigheid van de muze, vakantie e.d. en andere omstandigheden

ONDERWERPEN: De column- ruimte bij nieuw-dennendal.nl kan vrij worden gewijd aan ieder mogelijk onderwerp: van politiek tot cultuur tot psychologie tot spiritualiteit, tot integratie van dat alles. Verdieping en reflectie zouden mooi zijn. Ook boekbesprekingen zijn mogelijk. Zie verder hetgeen onder Dagboek wordt vermeld. Bijdragen met commerciële intenties worden niet opgenomen. Vanzelfsprekend blijft de redactie verantwoordelijk. Er geldt in principe een maximum van 500 woorden, met een minimum van 350. Eventueel wordt over de vorm ge-emaild. Dagboekinzendingen svp mailen onder 'dagboek', columns onder 'column'.

COLUMN: NIETS LEKKERDER DAN EEN SHAGJE

Over wel of niet roken is nog lang niet alles gezegd. De oude Nieuw-Dennendallers wisten er wel raad mee. Er werd wat afgepaft in die jaren. Tijdens vergaderingen of actiebijeenkomsten werd soms een pauze ingelast, maar niet voor de rokers maar juist voor de niet-rokers, om even een frisse neus te halen. De niet-rokers moesten dan buiten, als ze geluk hadden, onder een afdakje of gewoon in de buitenlucht, aan hun frisse trekken komen. Er werden te enge en altijd te strakke maskers verstrekt aan degene die perse wilde blijven zitten, de niet-roker was de paria en werd zelfs met enige hoon overladen. Sollicitanten werd gevraagd of ze rookten, zoniet dan werd hen dat sterk aangeraden. Er werd zelfs een apart Z-cursusboek verstrekt, met een gebruikershandleiding. Over drie jaren verspreidt: 1. Hoe rol ik m'n eerste shagje. 2. Het aansteken en inhaleren. 3. Hoe maak ik hem uit en begin ik aan een nieuwe. Nieuwe cursisten die weigerden zag je soms gewoon niet meer, door de rook, of waren ineens verdwenen. Die tabakswet is een zegen. Roken was zo gewoon geworden, bijna iedereen deed het. Nu is roken weer een daad van verzet, het stiekeme en verbodene is weer terug. Er is niets lekkerder dan een shagje, heftig zuigend achter een dikke boom, of in een vies portiek of toilet. Oud-Dennendal had niet bestaan zonder rokers, dus Nieuw al helemaal niet. Kijk naar de foto's op het bordes, allemaal rokers toen, nu stiekeme paffers, nog steeds. Houdt vol mensen, als hetgeen we vroeger gemeen hadden langzamerhand verdwijnt, maar dat hopen we niet natuurlijk, blijft altijd nog dat lekkere gezamenlijke of individuele genieten van ons rokertje, stiekem, getolereerd of zelfs gehaat. Een tevreden en nog steeds levende roker (uche, uche). Joop Sewalt, 16 januari 2004