Home - Inhoud - week 18 - week 21 - archief - col. we-17 - redactie DAGBOEKNOTITIES OP NIEUW-DENNENDAL.NL

WEEK 19/20 (03/05 - 16/05)

INTERACTIE: Het DAGBOEK/PRIKBORD wordt geschreven door sitebezoekers of, indien geen inzendingen voorhanden zijn, de redactie. Deelname is mogelijk via een mailtje naar dagboekredactie onder vermelding 'dagboek'. Graag ondertekening met naam en toenaam, en - vrijwillig - vermelding van e-mailadres en een maatschappelijke identiteit. Een sleutelwoord of kopje is handig. Datering gebeurt naar dag van verzending/ontvangst. Plaatsing kan op zich laten wachten door technische problemen, vakantie e.d., afwezigheid van de muze of andere omstandigheden.	ONDERWERPEN: De ruimte bij nieuw-dennendal.nl kan vrij worden gewijd aan ieder mogelijk onderwerp. Variërend van reacties op de nieuw-dennendalsite, op andere sites, tot commentaren op geplaatste dagboeken, tot de waan van alledag: kortom van verstandelijk-gehandicaptenzorg tot zen tot de liefde. Commerciële verhalen worden in principe niet opgenomen. Er geldt de redactionele verantwoordelijkheid van de uitgever, maar die hoeft het natuurlijk niet eens te zijn met het gepubliceerde. Voor het dagboek geldt in principe een maximum van 150 woorden, maar daar wordt niet streng de hand aan gehouden.
NIEUW-DENNENDAL.NL: 'beyond seks, drugs and rock 'n roll', van toen naar nu, van de collectieve zaak van de verstandelijk-gehandicaptenzorg naar het publieke debat van heden: een site waarop gedacht, gediscussieerd, gespeeld, gedeeld én gedanst kan worden! Nieuw-Dennendal.nl is gewijd aan iedere ontwikkeling die een vrije, meditatieve mens voorstaat, met een behoefte aan constructieve individuele en collectieve zingeving. Daartoe wordt opgeroepen tot participatie aan hedendaagse geschiedschrijving, creatieve reflectie, poëzie en onderzoek naar het verband tussen subject en object, innerlijk en uiterlijk, psyche en politiek. Site van de Week: Osho Tarot, een tip van Gert Ploeg; de site is gewijd aan de boodschappen van Osho/Bhagwan door middel van het tarotspel.
DAGBOEK 03-05-04 10:59 uur: de PvdA en het tarotspel Wouter Bos constateert - samen met Jan Peter Balkenende - dat Wim Kok eigenlijk toch niet deugt, gezien zijn optreden als ING-commissaris. Zie de Volkskrant-voorpagina van hedenochtend. Ik heb het altijd al tegen mijn moeder, als oud-AJC-ster het geweten van de PvdA, gezegd. Ze wilde er nooit aan, maar nu krijg ik steun uit onverdachte bron. Het blijven moeilijke tijden voor de PvdA. Op pag. 3 van hetzelfde dagblad valt te lezen dat in het beginselprogramma van de sociaal-democraten - mede opgesteld door dezelfde Wouter Bos - geen afstand wordt genomen van het grootkapitaal. Hoe heb ik het nu, Wouter. Op de voorpagina Wim Kok de les lezen wegens zijn overstap naar het het grootkapitaal, en op pagina 3 geen afstand nemen van datzelfde kapitaal? Gelukkig verscheen Wouter vanochtend op de televisie in een herhaling van Netwerk. Hij dringt aan op een parlementaire enquête naar de argumenten voor het sturen van troepen naar Irak. Tóch weer kritisch ten aanzien van centrumrechts. De tarotkaart op de site die aanbevolen wordt door Gert Ploeg - zie Site vd Week - was gisteren, toen ik hem raadpleegde, gewijd aan het begrip compromis. Over hoe het compromis een valkuil kan worden. Lijkt me ook wel iets voor Bos en consorten om kennis van te nemen. HG
DAGBOEK 5-05-04 10:48 uur: Bevrijdingsdag Gisteravond heen en weer gezapt tussen de zoektocht naar Soldaat Ryan en de documentaire over Anne Frank. Om in de geest van Paul Tillich te blijven: een oefening in 'de moed om te zijn en het transcenderen en integreren van de angst om niet te zijn'. De oorlog blijft zich herhalen. Gelukkig vandaag Bevrijdingsdag. Een kat loop over het dak van het fietsenhok. Tuinbankje en tuintafeltje staan roerloos tussen door de wind bewogen struiken. Alles bevrijdt zich van alles. HG
DAGBOEK 6-05-04 11:12 uur: Tillich Tillich blijft inspireren. Waarom? Lees het volgende citaat, geplukt van de website waarnaartoe een link is geleg (het heeft betrekking op de periode dat hij als predikant werkzaam was op de slagvelden van WO-I): One of the duties of the chaplain was to bury the dead. As the violence of the war intensified, Tillich found himself spending more time digging graves than attending to his sacramental duties. In November 1916 he wrote to a friend noting his mounting sense of despair in the face of so much dying: 'I have constantly the most immediate and very strong feeling that I am no longer alive. Therefore I don't take life seriously. To find someone, to become joyful, to recognize God, all these things are things of life. But life itself is not dependable ground. It isn't only that I might die any day, but rather that everyone dies, really dies, you too,--and then the suffering of mankind... not that I have childish fantasies of the death of the world, but rather that I am experiencing the actual death of this our time.' Dat is niet alleen een getuigenis van een diep inzicht, het is wanhoop getransformeerd tot schoonheid. HG
DAGBOEK 7-05-04 12:26 uur: de Vromans 'Wat ben je in godsnaam aan het doen?' vraagt mijn partner, zittend aan de keukentafel. 'Hoezo? Ik ben de melk aan het kloppen', antwoord ik, tamelijk overbodig. 'Als je schuim wilt krijgen, moet je toch écht met de klopper tot op de bodem gaan', zegt ze. 'En kan het niet wat vlugger? Straks is de koffie koud!' Met hete koffie, van een brede schuimkop voorzien, zitten we even later aan de tafel tegenover elkaar. De Volkskrant is in stukken opgedeeld. Ik het nieuws, zij de Cicero. Daarna wordt er gewisseld. Een van mijn favoriete recensenten, Gert J. Peelen, bespreekt een van mijn favoriete dichters, Leo Vroman (1915), die een serie dagboekjes heeft gebundeld. Vromans filosofie is van een bedriegelijke simpelheid, Peelens recensie getuigt als altijd van diep begrip. ('In het leven van Vroman is alles een avontuur, van opwindende bezoeken aan de tandarts tot medische checkups. Maar het allergrootste avontuur is steeds: 'waar zal ik het volgende ogenblik aan denken?' Dat is, vindt hij, altijd nog beter dan: 'wat heb ik in godsnaam daarnet ook alweer gedacht?') Het leven wordt als vanzelf een beetje transparanter en aangenamer. We doen aan stoelen verwisselen met de Vromans, dat lieve echtpaar op die bejaardenflat in Fort Worth, Texas: ik word even dat hele vreemde en voor honderd procent sympathieke vogelbekdier Leo, mijn partner zijn aanbeden Tineke. De wereld is goed, als we het maar zouden willen begrijpen. HG
DAGBOEK 10-05-04 10:56 uur: verantwoording (redactioneel) De muze is er wel, en de motivatie ook wel, maar de tijd ontbreekt af en toe (zo is er een dochter die is teruggekeerd uit Thailand en die de pc claimt; en een andere dochter in Mexico, waarmee gechat moet worden). Het dagboek- en columnproject ontspoort een beetje. Er liggen inzendingen van Aagje Soede (over de historische middenas op het Dennendalterrein) en Gert Ploeg (over Krishnamurti) waarmee iets gedaan moet worden. En er zijn historische foto's gescand van een optreden van Circus Wammus, in de bd-tuin in de vroege jaren '70, die schreeuwen om plaatsing. Het komt allemaal, maar op z'n tijd. Om e.e.a. bij te benen zijn de weken 19 en 20 samengevoegd. HG
DAGBOEK 12-05-04 17:16 uur: Mexico Zaterdag ben ik naar Hierve del Agua (grote waterval) geweest met vier meiden van school. Onderweg ernaartoe hebben we ook nog een bezoekje aan de grootste en oudste boom ter wereld gebracht, 2000 jaar oud en een doorsnede van 50 meter! Ech ongelofelijk om te zien... Ding was groter dan grote cathedraal ernaast... Hierve del Agua was ook erg mooi. Eerst een paar uur in een pickup de berg opgereden. Door alle hobbels kwam ik er als een geklutst eitje aan... maar het was het waard. Bovenop de berg, tussen al het groen, bevond zich een grote hard geworden waterval, van wit zout... Heb ook gezwommen in een van de natuurlijke bronnen daar, met dit keer wel echt natuurlijk water van de berg... (Ben namelijk eerder naar een hotspring gelokt, maar toen was het een doodgewoon warm zwembad.) Op de terug weg kwamen we toeristen uit Italië en Japan tegen, waarmee we uit eten zijn geweest ´s avonds. Daarna naar Azucar (danstent hier) geweest. Was leuk. 't Is de ´hipste´plek in town, maar de muziek was wel erg uptempo de hele tijd; dus af en toe was het erg moeilijk om te dansen, met Hollands bloed in je aderen... Toen ook iets te veel cocktails gedronken, iets wat ik normaal nooit doe. Allemaal zoete troep...Pina colada, Margaritas, bier, nog een andere cocktail...Ja, dan word je wel ziek natuurlijk...Toen ik thuis kwam begon de ellende... Zondag dus de hele dag geslapen met onderbreking van regelmatig wc-bezoek...bleg. Iris
DAGBOEK 13-05-04 11:15 uur: Schoonheid schoonheid is als ik niet ben het moet iets te maken hebben met muisstil zijn op mijn tenen naar de stoel bij het raam om de merel te kunnen gadeslaan badend in de vijver fijn dat ik net nu hier was Gert Ploeg
DAGBOEK 13-05-04 (2) 20:41 uur: schoonheid (2) schoonheid is als ik niet ben het moet iets te maken hebben met muisstil zijn op blote voeten in de disco op de camping fantastisch de herrie daarin jong en vooral ongewoon oud door elkaar het moet iets te maken hebben met muisstil zijn - binnenin ofzo Gert Ploeg
DAGBOEK 14-05-04 21:15 uur: Max van der Stoel Politiek bedrijven is niet makkelijk. De term is een beetje een eufemisme voor gesjoemel, gedraai. En je kunt eigenlijk alleen van een politicus spreken als iemands integriteit overeind blijft. En dat zijn er niet veel. Max van der Stoel was voor mij zo iemand, voordat hij met zijn steunverklaring aan de oorlog in Irak kwam. Toen viel ie een beetje door de mand, samen met Mient Jan Faber (zie: massavernietigingswapens). Van der Stoel was gisteravond op het journaal. En hij erkende dat hij het destijds fout had gehad. 'Als ik toen geweten had wat ik nu weet, had ik ervoor gepleit de VN-inspecteurs nog enkele maanden te geven.' Het kostte de 79-jarige nestor van buitenlandse zaken zichtbaar moeite, maar het siert hem niettemin - juist mede omdat het hem zoveel moeite kostte. Vooruit: leve Van der Stoel (integere politici moet je koesteren). HG