|
Home -
Inhoud -
Gastenboek -
Infopagina -
redactie
GASTENBOEK ARCHIEF |
groeten van Anton Helaas is het oorspronkelijke Gastenboek door spam onbruikbaar geworden. Ook zijn in het verleden zeer veel bijdragen, door een technische storing gewist (2 x reeds, dus.) Het Gastenboek Archief dient als noodopvang voor reacties. Redactie Mark [10 november, Donderdag, 2005, 19:10:35] Hoi, Leuke berichten! Ik heb (had eigenlijk) ook een waterkoker/ dompelaartje maar heb hem net (ben aan het rondreizen in Marokko) laten doorbranden!!! Balen natuurlijk, weet jij waar je die dingen nog kunt krijgen?? Graag replyen op emailadres, hartelijk bedankt! keep up the travelling!! those who wander are not lost! hans springer [12 oktober, Woensdag, 2005, 11:30:19] Hallo Hans, Nog even zitten wroeten tussen de foto's. Ik kan tot dusver maar één aanvulling geven: Circus Wammes-12: In het midden Bets Broekman Succes verder! Groet, Hans hans springer [05 oktober, Woensdag, 2005, 03:39:30] Hoi! Via Workmates op deze site terechtgekomen en lang blijven hangen. Veel lezen en veel foto's, indrukwekkend. Ik ben werkzaam vanf '77, lees en zie dus veel herkenbaars. Leuk dus! Gegroet, Hans Neng [26 juni, Zondag, 2005, 01:28:32] De rivier stopte even/ het stromen hield op/ maar dat was gezichtsbedrog/ water kruipt ook/ waar het niet gaan kan/ van oceaan naar Bron en/ van Bron naar oceaan/ eeuwig en oneindig/ zoals de Wind, de Stilte / en de Liefde,/ altijd en altijd en altijd... cobus [06 juni, Maandag, 2005, 12:34:49] hallo allemaal, beetje off-topic, dit, Ik ben op zoek naar ene thomas nelissen die een natuurlijke boomgaard moet hebben (gehad?) die ingericht was naar de ideeen van de japanse meester-boer fukuoka. Is dat misschien dezelfde thomas nelissen die bij jullie een bd-tuin aanlegde? Ik kwam deze naam tegen in een van de boeken van fukuoka en ben benieuwd hoe het met zijn tuin is (vergaan). ben geen betrokkene bij dennendal. leuk dat dit verhaal nu op het web te vinden is. Doet me een beetje aan bauhaus denken: de holistische visie, de creativiteit, engagement van de betrokkenen, de ingehamerde tweespalt, het politiek gekonkel en de sluiting door de politie (weimar-dessau, 1924-1933). En ook sociaal democraten die eigenlijk tegen de sluiting waren, maar deze toch niet konden of wilden verhinderen. (bauhaus was een wereldberoemde opleiding in kringen van architecten en industrieel ontwerpers). cobus ijsbeek [16 mei, Maandag, 2005, 09:43:54] Nergenswonderland/ Land van zeeën/ wateren, oceanen./ Water, water, water/ Eén - Bron en Oceaan. elly van tol [28 april, Donderdag, 2005, 21:53:27] Hallo Hans, Ik heb meegenoten van jullie vakantie. Ik zou zelf niet zo'n trip maken, maar door je verslagen werd het iets wat toch heel dichtbij was. Mooie foto inderdaad van die tasverkoper, wat je beschreef zie ik terug. Bedankt. Elly Li Po [13 april, Woensdag, 2005, 21:33:19] de rivier stopt even/ onmogelijkse stilstand/ we kijken elkaar aan / geven het Wiel een forse duw/ zakken de rivier af / naar nergenswonderland 4 april 2005 Sancia Linnenbank [26 februari, Zaterdag, 2005, 12:45:16] Hoi, Bij toeval kwamen we op deze site. En daar zag ik bij de reunie diverse bekende namen genoemd. In de periode van het conflict werkte ik op de Boshoek. Graag wil ik nog eens in contact komen met Wybe Reitsma en Maria Teuben, al lang uit het oog verloren. Is het mogelijk via de mail aan de adressen te komen. Ik ben nog steeds werkzaam in de Gehandicaptenzorg. Groet, Sancia Linnenbank ijsbeek [15 februari, Dinsdag, 2005, 19:27:23] Tot op een dag een fles met een papiertje er in voorbij dreef.Neng, altijd naar omhoog gericht, maakte zich lang en kon precies bij die mooi recht gegroeide tak. 'Krak' zei de tak en Neng viel door de plotseling wegvallende weerstand pardoes op de grond, waar Po zojuist trachtte een laatste druppel uit zijn fles te persen. Neng viel bovenop Po, en Po, altijd in voor een geintje, gierde het uit van het lachen. De fles rolde richting Jan, die, het wachten gewend, rustig gadesloeg hoe de fles van boven, daar waar ook de herrie van die twee vandaan kwam, naar beneden de oever af kwam gerold. Neng had natuurlijk dat ene boek bij zich, het lag toevallig opengeslagen op een of andere bladzijde, de wind had begonnen blad voor blad terug te vorderen, en zo was het boek geslonken tot een boekje. Filosofisch keek Jan een moment naar het tafereeltje, daarbij kort de aandacht van de fles verslappend, waar een van de blaadjes als door een wondertje half opgerold in de fles geraakte. Het boekje, voorheen boek, werd door onze vriend Wind ook van zijn laatste veel te trotse veren ontdaan en naakt lag daar nu het kaft. Even meende Jan een gelijkenis te zien in het naakt en zijn zwaar verlangde nimfen. Maar zoals dat is met gelijkenissen - datum verlopen, kun je nog niet eens voor de helft van de prijs verkopen.Maar goed, de fles geraakte dus in het water, samen met dat blaadje papier. Neng en Po waren inmiddels uitgerollebold en bedachten dat ze als de donder die fles moesten opvissen. Ware het niet, dat de oorspronkelijke fles allang de hoek om was gedreven, met de voor onze vrienden onbekende inhoud: een blad papier met.... tja, voor ons ook onbekend helaas. En zo kwam het dat een immer naar het Hogere, nee: hogere zoekende Neng en een altijd maar in Brabant levende lang leve de lol en ik wil beroemd worden Po ervoor verantwoordelijk werden dat wij lezers de toegang tot dit mogelijk waardevolle document werd ontzegd. Gelukkig was daar nog de lege fles die het water in was gerold, en zo kregen wij de keus ons aan te sluiten bij een theaterstukje - laten we doen alsof dit de oorspronkelijke fles is. Jan, Neng en Po kregen nog even bedenktijd - de rivier stopte even met stromen. (wordt vervolgd) Verteller [13 februari, Zondag, 2005, 12:25:11] Zo zaten de drie vrienden - we zullen ze voor het gemak maar Neng (de Godzoeker), Po (met zijn fles wijn en drie bekertjes) en Jan (immer wachtend op zijn nimf) noemen - op de oever van de rivier. Eeuwen regen zich aaneen tot kalpa's. Tot op een dag. (Wordt vervolgd?) Li Po [06 februari, Zondag, 2005, 23:11:22] Hij van de wijn en de bekertjes produceert een nieuwe fles. 'Wanneer ik dronken ben, vervalt ieder onderscheid tussen Hemel en Aarde, Heilige noch Wijze kan aan me tippen, mijn vreugde is niet te verwoorden. Kom aan broeders, laten we de beker heffen. Zeker zullen we onze problemen kunnen oplossen.' (Wordt vervolgd.) Peter-Jan Balkenende [01 februari, Dinsdag, 2005, 20:49:53] Tegen de morgen begint het licht te regenen. Het vriendje van God slaakt een ferme kreun uit: 'Gvd, wat een kouwe poten heb ik zeg! En dan ook nog dit #%$&& weer.' Hij van de nimfen meent nog even de druppels van boven te identificeren als opspattend water en kijkt om zich heen - helaas, geen nimfen. En tot overmaat van ramp is er ook nog een schroefje van de klapschaats weg. Hij die niet kon slapen komt fris geschoren uit het struikgewas tevoorschijn, en verbaast vriend en vijand met een we heel originele uitspraak: Zeg, hebben jullie dit weer besteld? (wordt vervolgd) Kathi d S [30 januari, Zondag, 2005, 00:45:47] Die nacht droomt hij met de vragende ogen en de reddende God over een reusachtig kasteel met duizenden kamers. Telkens als hij een deur opent en de ruimte binnengaat, valt opeens de vloer weg. Hij van de boomstam en de drie nimfen met kano's droomt over een druk, vrolijk zwembad in de zomer. De zon schijnt, het is warm, en hij schaatst vrolijk tussen de andere badgasten. De derde, die met zijn ogen dicht en de reuzenschildpad kan de slaap niet vatten. (wordt vervolgd) Li Po [29 januari, Zaterdag, 2005, 12:48:45] De avond valt. De maan is vol en werpt schaduwen op de rotsen. De drie besluiten de nacht bij de rivier door te brengen. Een van hen haalt een fles wijn met drie bekertjes uit zijn rugzak. 'Laten we bidden voor een wonder', zegt hij. Ze drinken en bidden zachtjes. De een dat God het water zal doorklieven, zodat een veilig pad naar de overkant droogvalt; de tweede dat er drie nimfen in kano's langs zullen peddelen die hen zingend naar de andere oever zullen brengen; de derde dat een reuzenschildpad hen zal overzetten. Daarna kruipen ze tevreden in hun slaapzakken. (Wordt vervolgd.) jan [27 januari, Donderdag, 2005, 14:41:19] Hij kijkt daarbij met vragende ogen, vertwijfeling in aantocht, naar zijn metgezellen. Een van hen is inmiddels op een grote, omgevallen boomstam gaan zitten, daarbij richting rivier kijkend. Een onduidelijke blik. De andere staat met zijn ogen dicht. (wordt vervolgd) Li Po [26 januari, Woensdag, 2005, 12:24:14] Zegt die ene tegen de andere twee: er is geen boot, er is geen materiaal om een vlot te maken, ik kan niet zwemmen en evenmin vliegen. Wat doen we? Hui-neng [24 januari, Maandag, 2005, 23:07:51] Op een dag kwamen de drie vrienden bij een rivier. Ze hadden het ruisende water al in de verte gehoord, maar waren toch verrast van het wilde water, nu zo dichtbij. (wie schrijft een stukje verder?) Jeanne Oostvogels van Dijk http://www.oostvogels.tk [07 december, Dinsdag, 2004, 22:08:52] Wat leuk om dit allemaal nog eens te zien en te lezen. Zelf werkte en leerde ik op De Winckelsteegh in Nijmegen in die tijd en daar werd gevraagt wie er tijdelijk in wilde vallen als alles op zou breken. Och op een afstand volgde heel "het veld" jullie. We wilden immers allemaal wel dingen veranderen en wisten dat je daar voor op moest staan. Pet met de Zet en het vuile schort en praten als brugman. Alleen waren jullie veel opstandiger en dachten dat dat de manier was. Het bracht in ieder geval aandacht en een discussie teweeg. Gelukkig is er veel verandert in die tijd. Wat me vooral opvalt is, dat men door de jaren telkens de benamingen van alles verandert, van- personeel-de "te"huizen -alles. De mensen met een verstandelijke handicap worden nog steeds gegroepeerd onder een noemer, alleen vinden we er steeds een ander woord voor. Ach hoe je het ook noemt, het is de mooiste baan die je kunt hebben. Werken met mensen met een verstandelijke handicap. ventiel [13 november, Zaterdag, 2004, 00:45:55] Jaja een herdenkingssite! Ik ga er gemakshalve maar van uit dat de mensen die de site ontwikkeld hebben, hebben nagedacht over portretrecht en zo... Mooie en lieve herinneringen zijn namelijk geen basis om allerlei portretten op het net te zetten. Maar dat respecteren de nieuwdennendallers natuurlijk. ann [12 oktober, Dinsdag, 2004, 13:18:51] Hallo daar, Groetjes Ann Adriana [10 oktober, Zondag, 2004, 12:32:43] Oplossing van het raadsel in dagboek 10/10/04: Als ik wandel in de NATUUR en de donk're wolken NA TUUR dan denk ik: we krijgen een NAT UUR. Groet, Adriana gert [05 oktober, Dinsdag, 2004, 14:02:34] hallo hans, even vanaf hier een berichtje: zag dat er op tv-utrecht (geloof ik) iets over Dennendal is. een serie? groeten! Thijs Hanrath http://home.hccnet.nl/mhj.hanrath [03 oktober, Zondag, 2004, 19:33:28] Hans, bedankt voor de Genpo Roshi audio URL. Inderdaad, wel even downloaden een mp3 van 14 Mb (c.q. 10 MB) maar het was de moeite waard thijs Ton van woudenberg [03 oktober, Zondag, 2004, 12:08:25] Sinds enkele weken ben ik aangesloten op het internet en heb enkele pagina's van de dennendal-site kunnen bekijken. Het treft mij hoe leuk deze reunie en de verhalen van zo lang geleden nog elke dag leven. Onlangs waren john en rinie mannessen ook bij mij op bezoek en we hebben nog foto's bekeken van de f-groep pupillen en oude verhalen boven water gehaald. Ik heb zeer genoten van de reuniedag en hoop dat er nog eens een vervolg op komt, in welke vorm dan ook. Ik heb nog een nieuwtje te melden. er is een serie op radio-tv kanaal utrecht op vrijdagavond, waarin Dennendal centraal staat. Ik heb er frank wildschut en ronald pietersen op gezien. kijken dus!! liefs, Ton van Woudenberg/Nieuwegein. Bram Tuk [02 oktober, Zaterdag, 2004, 16:03:47] (Met toestemming uit e-mail geplukt van Bram Tuk, een reactie op nieuwgeplaatste foto's.) Mijns inziens moet je zelfs de zinsnede ‘De foto's verhogen de authenticiteit van het verhaal en hebben een zeker historisch-journalistiek belang.’weghalen. Beelden leggen zichzelf uit. Het zijn prachtige foto’s en dat ze passen op deze site moet je niet willen uitleggen. Deze foto’s tonen het alledaagse leven van de Lorentz bewoners in 1973. Maar ze zijn ook tijdloos. Ze zouden ook vandaag gemaakt kunnen zijn. Ze benadrukken authenticiteit en individualiteit. Ze passen in de romantische Dennendal filosofie, waarin met groot ontzag deze nog nieuwe wilden vermenselijkt en begrijpbaar worden gemaakt. Ze doen me denken aan de foto’s van Diana Arbus, al waren dat meer de foto’s van een toeschouwer. Deze foto’s zijn niet door een vreemde gemaakt. De fotograaf kruipt dicht op de jongens, leent hen zelfs zijn hoed en de jongens hoewel verrast weten dat het goed is. GroetBram Maria Kraak [02 oktober, Zaterdag, 2004, 15:59:03] (Herhaling van 30-07-04) We zitten er nog steeds hoor! En het lijkt erop dat we dat nog wel een tijdje blijven doen. De vastgoedmanager van de Willem Arntsz is bezig met het opkopen van Donders, sinds ' ie zag dat Reinaerde begonnen was het te slopen. Hij wil graag de symmetrie-as op het terrein zo goed mogelijk in stand houden, dus vond het zonde dat Donders gesloopt zou worden. Waarschijnlijk wil hij er een kantoor inzetten, maar daar heeft ' ie eerst nog bouwvergunningen voor nodig & het bestemmingsplan moet gewijzigd worden. Al met al verwachten (& hopen) we dat dit nog wel een tijdje gaat duren. We gaan nu proberen gas, elektra en water aangesloten te krijgen, maar ook als dat niet lukt blijven we er gewoon wonen hoor! We zijn nu in Donders met z'n achten, waaronder twee kleine kinderen, en het is er erg leuk wonen; zowel bewoners als personeel is grotendeels heel enthousiast en vriendelijk. Laat maar weten wanneer je langs wilt komen, ik denk dat ook de bewoners van Wier en Jeltje heel benieuwd zijn naar je verhalen. (Vielen die twee panden toen ook onder Dennendal trouwens?) groetjes, ' Maria Kraak' (maar eigenlijk heet ik Wendie, dus noem me maar zo) Maria Kraak [02 oktober, Zaterdag, 2004, 15:57:29] (Herhaling bericht van 27-07-04) Hallo Nieuw- Dennedallers! Jullie oude theetuin (als ik het goed heb) Donders is sinds vorige week maandag weer bewoond! Met drie groepen woningzoekenden (waaronder een kindje van 15 maanden en nog 1 of 2 kinderen op komst) hebben we naast Donders ook Wier en Jeltje (op de Willem Arntsz) gekraakt, om rustig te wonen en gezellig te integreren met de bewoners. Van één van de personeelsleden die, net als veel van de bewoners, grotendeels heel positief reageren hebben we het boek 'om het geluk van de zwakzinnige' over de geschiedenis van Dennendal gekregen. Aangezien wij allemaal van een andere generatie zijn en alleen wat vage verhalen kenden zijn we maar eens begonnen ons in de geschiedenis te verdiepen. We hopen dus ook via deze weg oude betrokkenen te bereiken die zin hebben om langs te komen of via de mail leuke verhalen over onze nieuwe huizen te vertellen. Groetjes, 'Maria Kraak'. Hans Grimm http://www.nieuw-dennendal.nl/gastenboekextra.html [01 oktober, Vrijdag, 2004, 12:10:34] Het Gastenboek is opnieuw leeggekieperd. Dat is de tweede keer. Er zit dus een hardnekkige fout in het script. Oprechte excuses aan allen die een bijdrage hebben geleverd. Zodra er een betere versie beschikbaar is, laten we dat hier weten. Ook zal ik voortaan bijdragen kopiëren en opslaan, zodat ik ze in het geval van een calamiteit opnieuw kan vermelden - beloofd. (In het Extra Gastenboek - met bovenstaande URL oproepbaar - zijn enkele reacties van na de reünie bewaard. Het is het plan dat noodboek uit te breiden.) Groet, Hans (Reacties op de reünie van 23 maart 2003, gedateerd in de week na de reünie.) Beste oud-nieuw-dennendallers, Ook ik kon me maandag op het werk niet goed concentreren. Voortdurend dwaalden mijn gedachten af naar de ontmoetingen van zondag. Het weer was geweldig, de sfeer goed en de bordestrap een gezellige ontmoetingsplaats. De voorbereiding op de reunie en het opnieuw beleven/inleven via de internetpagina's van Hans Grimm en Jan Gerhardus vond ik \"te gek\" om die oude uitspraak ook maar weer eens van stal te halen. Bij velen was de herkenning er vrijwel direct. Ik had nog wel meer oude vrienden willen spreken en sommigen wat langer. Het gaf een goed gevoel om zo snel weer vertrouwd met elkaar te zijn terwijl er toch 29 jaar tussen toen en nu zit. Organisatoren bedankt voor het vele werk dat jullie hebben verzet! HET WAS DE MOEITE WAARD! Groeten van Ellen Klinkenberg Lieve mensen, Nog altijd wat gedesoriënteerd, alsof ik in een - zonovergoten - tijdmachine ben geweest en als een steigerend paard niet terug wil naar het heden. Zo moest ik op maandagmorgen telkens tegen mijzelf zeggen dat het 2003 was, en ik 50 jaar, en dat ik voor het dagelijks (ambtenaren)zweet des aanschijns gewoon naar de rechtbank moest. En dat de oorlog in Irak (ik typte bijna: Vietnam) nog lang niet afgelopen was. En dat Balkenende toch geen goede ruil was voor Den Uyl, en Bush zelfs niet voor Nixon, ondanks alles. Beelden op mijn (inmiddels bijziende) netvlies: Peter Buys zingt met Fransje Smit \"Forever young\" en de oude \"Zoutstraat\", incl. Anna/Gerda weer even bijna compleet. De (relatief) onschuldige en overzichtelijke wereld van 1974. Het was bijzonder, heel bijzonder, afgelopen zondag. En dat het iedereen goed, heel goed gaat. Julie Schwerzel Sommige dagen hebben een gouden randje. Zondag 23 maart was zo'n juweeltje, wat nog lang blijft nazinderen! Bij aankomst een groep druk pratende mensen, waarvan ik niemand herkende. Maar ineens stond daar Carel, tóén een baken, en nu weer! Bij beter kijken bleken heel veel gezichten in essentie onveranderd, uit gesprekken bleken ook de mensen erachter in essentie onveranderd! Helaas was het aantal te groot en de tijd te kort, voor alle contacten die ik achteraf wel gehad zou willen hebben. Wybe, Fokko, Dick, George, Aris, Ellen, Frans, Hans, Carel, sommigen sprak ik kort anderen helemaal niet, in beslag genomen als ik was door het weerzien na 30 jaar met mijn toenmalige maatje Frida. Vanaf het eerste moment was dat contact als vanouds en net als toen een oogopslag al voldoende voor wederzijds begrip en geintjes. Slecht in afscheid nemen, sloop ik kort voor het einde weg, vervuld met een gevoel van trots deel uit gemaakt te hebben van deze groep -toen verguisde- mooie mensen! Carel, Hans en anderen die zich in hebben gezet tot opnieuw bijeenbrengen van ons: HEEL VEEL DANK! En zéker een herhaling waard!. Maggie Seydenzaal In een tijd waar mensen zich afsluiten;van elkaar afwenden, elkaar ontwijken, waar alleen de konflikten frontaal zijn.... Deze middag waar we elkaar ontvingen, zochten, keken en naar elkaar luisterden, in een geur van lente met hoop op vrede. Kortom een goede start voor wat ons te doen staat: doorgeven. Maarten Douze Weer thuis in zuid-Frankrijk, maar nog helemaal vol van deze zonovergoten réunie, we praten nog nergens anders over! Op m'n netvlies vele gezichten met stralende ogen en in m'n oren al die herkende bekende stemmen.Bedankt organisatoren! Wat was er veel zachtheid, en wat was er veel positieve energie, zo veel dat ik er flink wat van mee heb genomen. Al is er dan (nog) geen 'goede buurt' (bejaardenleefgemeenschap straks , hè Anna en Julie..?!) uitgekomen,'t is toch fijn deel uit te maken van een soort netwerk van 'goede mensen' ;ehm, nouja, dat klinkt een beetje pretentieus, zo goed zijn we gelukkig ook weer niet. Tot ziens en weest allen welkom in zuid-Frankrijk, al heeft deze réunie bewezen dat je voor de zon niet al die kimometers hoeft te reizen!. Loes Schwerzel ik heb wat pasfotootjes meegenomen, die niet van mij zijn, wie mist deze? er staan namen op als Kees,Amons, Wim, Joop en Bart. Absoluut geen foto's van Loretnzbewoners. Wat een prima middag was het, geweldig om iedereen weer te zien! Er zijn hele leuke foto's gemaakt, we hopen ze op de website geplaatst te krijgen, groeten Thea de Kruijf Ik ben nog wat aan het bijkomen van deze bijzondere happening. Hoewel ik in de aanloop erheen steeds enthousiaster was geworden, was ik tegelijkertijd bang na zoveel jaar weinig gemeenschappelijks te ervaren. Onterecht naar bleek. Het was als thuiskomen na een lange reis, waarbij er nog zoveel meer te vertellen is. (ook aan de mensen die ik nog niet heb gesproken) Organisatoren veel dank, een toegenegen groet ............... en tot over 5 jaar? bram tuk Wat een leuke zondagmiddag. Enig om iedereen weer terug te zien na zoveel jaar. En al zijn onze wilde haren wat grijzer, korter en dunner geworden, het gevoel was er gewoon weer. Lekker bijkletsen, veel lachen, veel te zien en te horen. Heerlijk om herinneringen op te halen aan de oude mannetjes van van 't Hoff en ze ook even na te doen. Gerrit, Pietje, Kees. Mum Pum, Joost en A(d)rie. Al pratende komen de beelden en belevenissen weer boven drijven. Geweldig!!!! Iedereen die zijn of haar steentje bijgedragen heeft om deze dag te organiseren: HARTSTIKKE BEDANKT!!!!!! Groetjes, Frida Boerenkamp Wat een ontzettend leuke middag. Veel goede herinneringen en nostalgie. Ik voel me meteen weer als een vis in het water tussen al die oude bekenden. Graag tot een volgende keer Ger Jan Bömer Wat een ontzettend gezellige, overweldigende middag. Ik tintel en gloei nog van alle te gekke ontmoetingen en verhalen. Een wooooooohw middag op een fantastische plaats. Mensen tot ziens, horens, mails. Wybe Reitsma |