HOME - INHOUD - TERUG - VOLGENDE EEN MOOIE SNEEUWBAL - 12.3: Jan Mulder en de politiek

In de ring in het midden, tussen tuin en ark - van links naar rechts: Piet Reckman (van Sociale Academie De Horst/Sjaloom/Chili-actie/auteur van Sociale Aktie/luis in de pels van de PvdA); Jan Mulder, na januari woordvoerder voor Nieuw Dennendal; PvdA-Kamerlid Jaap van der Doef; PSP-Kamerlid Bram van der Lek.

Politisering en polarisatie Vanaf eind januari werd het lot van Riekje, Hennie en alle andere Dennendalbewoners in feite bepaald door de politiek. Het bestuur was uitgebreid met gedeputeerde Hooft-Graafland (VVD) en wethouder Bransen (KVP) uit Utrecht; de demissionaire Drechsel en Middelhuis bleken niet weg te branden. De uitbreiding leverde op 29 januari een compromisplan op met op termijn de mogelijkheid van terugkeer van Carel Muller, maar dat werd door 'de zes' verworpen. Hendriks benoemde half februari de Commissie Langemeijer, waarin behalve twee hoogleraren ook enkele hoge ambtenaren van het overwegend tegen Nieuw Dennendal gekante ministerie zaten. De commissie kreeg als opdracht de evacuatie voor te bereiden, maar mocht ze ook nog proberen te voorkomen. In de Kamer roerden zich Veder-Smit (VVD) en Van der Lek (PSP). In de media stonden Heerma van Voss (Haagse Post), Jacques Vroemen (Nieuwe Linie) en Piet van Seeters (Volkskrant) tegenover Frits Gonggrijp en commentator Fahrenfort van de Telegraaf. Den Uyl sprak in het kabinet niet of nauwelijks met vice-premier Van Agt. Vorrink en Hendriks waren twee werelden, en Nieuw Dennendal had de pech dat de inrichtingszorg onder Hendriks viel. De polarisatie op het hoogste niveau in de landelijke politiek zou zich voortplanten tot op alle lagere niveaus, tot binnen de voormalige staf en binnen de oudervereniging, en voor Nieuw Dennendal desastreus blijken. Het werd het liedje van de tien negertjes. Eerst werden 'de zeven' via een loyaliteitsverklaring uitgeschakeld (ontslagen). 'De zes' blokkeerden op 29-3 de terugkeer van 'de zeven' met een verwijzing naar een wat ongelukkige publicatie in het krantje 'Nieuw Dennendal Vandaag', waarin werd gepleit voor aanvaarding van de 'kompromissen en konsessies' die voortvloeiden uit een bemiddelingsvoorstel van de Commissie Langemeijer, omdat dit plan uitzicht zou geven op 'een einddoel waar we allemaal achter kunnen staan: een zelfstandig Dennendal'. Hieraan werd toegevoegd dat 'ons geloof de berg konsessies en kompromissen uiteindelijk met gemak opzij zal zetten' (NDV: 26-3-74). De voor Drechsel uiterst compromitterende bandjes die begin maart in VN werden gepubliceerd, brachten geen wijziging in het beleid. Een Kamer-interpellatie van Van der Lek was voor hem 'een van de teleurstellendste ervaringen van mijn leven' (Groene Amsterdammer, 1 mei 1974).