HOME - INHOUD - TERUG - VOLGENDE
EEN MOOIE SNEEUWBAL: 14.4: 'Tot na de machtsovername'
jouw foto hier
Piet weggeleid, met op de achtergrond Ton en Fred met hun spulletjes.
Vooral de ouders waren zeer geëmotioneerd
We waren de eersten die uit Lorentz werden gesleept. Voor het paviljoen stond een busje met de achterdeuren wijd open: een grote gapende mond. We werden erin geschoven als vee in een veewagen. Ik was in goed gezelschap met Reckman en Winne Sprij-Meijering, beiden lid van het Nieuw-Dennendalbestuur. Winne, een dochter van oud-inspecteur Meijering, was daarnaast lid van de PvdA-fractie in de Utrechtse Provinciale Staten.
Op weg naar het hoofdbureau van politie in Zeist vroeg Reckman opgewekt aan onze geüniformeerde begeleiders of ze zich geen zorgen maakten 'over na de machtsovername'.
Na het bezoek aan het politiebureau in Zeist, waar we werden geregistreerd, belandde ik op het Buitensentrum op de Hertenlaan. Daar was ook Ida. Ze huilde een beetje en we troostten elkaar. Een oudere man, een van de pro-ouders, was wanhopig verdrietig, iets wat grote indruk op me maakte. Ik beloofde mezelf dat ik er ooit een verhaal over zou schrijven 'zo mooi dat je er de tranen van in je ogen zult krijgen'.
Teruggekomen bij het paviljoen bleek dit geheel afgezet zodat niemand er in kon. We konden wel Van 't Hoff in, waar Carel in de gang de terugkomers stond te verwelkomen. Voor het eerst sinds de uitroeping van Nieuw Dennendal op 25 januari voelde ik me honderd procent Nieuw-Dennendaller. Later hield Carel een indrukwekkende toespraak, waarin hij de vloer aanveegde met de politici en het universitaire establishment.
Meijering gaf in de NRC van 4 juli een kort, terughoudend verslag van de ontruiming, dat door z'n soberheid misschien nog wel het ontroerendst was van wat erover werd vermeld: 'Vooral de ouders waren zeer geëmotioneerd. Sommigen barstten in snikken uit. Anderen werden agressief, pupillen werden zoveel mogelijk gekalmeerd door de groepsleiding die de eigen emoties nauwelijks de baas kon blijven. Sommige ouders, die te veel overstuur waren, liet de politie gaan.'
De werkers van Lorentz stuurden het volgende telegram aan Den Uyl, Vorrink en Hendriks: 'Vandaag heeft onze zogenaamd progressieve regering in samenwerking met het WA-bestuur zich niet geschaamd zich te bedienen van ronduit fascistische middelen jegens de meest kwetsbare en weerloze groep van onze bevolking, de zwakzinnigen. Sinds de Tweede Wereldoorlog is het niet voorgekomen dat mensen zo abrupt en tegen hun wil gescheiden zijn van hun dierbaren en hun vertrouwde omgeving. Wij walgen van deze moord op onze gemeenschap. Dit kan en mag nooit meer gebeuren' (Nieuw Dennendal Vandaag: 5-7-'74).