Home - Inhoud - Kritiek-33 - Column 35 - Archief - DB-week 43 - red. VERSLAG OP NIEUW-DENNENDAL.NL

WEEK 43 NO. 34 17 okt.

INTERACTIE: Vanaf eind oktober 2003 zijn opgenomen de rubrieken DAGBOEK & PRIKBORD en COLUMN, via redactie te vullen door sitebezoekers. Bij het ontbreken van bijdragen springt de redactie in. Graag ondertekening met naam en toenaam, en eventueel e-mailadres. Ook een fotootje behoort tot de mogelijkheden. Een sleutelwoord of kopje is handig. Plaatsing van het dagboek gebeurt naar dag van ontvangst, voor de column is in principe de vrijdag gereserveerd. De plaatsing kan op zich laten wachten door technische problemen, afwezigheid van de muze, vakantie e.d.

ONDERWERPEN: De column- ruimte bij nieuw-dennendal.nl is bij uitstek gewijd aan het Vrije Woord. Ze kan worden gewijd aan ieder mogelijk onderwerp: van politiek, psychologie en spiritualiteit tot poëzie en boekbespreking. Vanzelfsprekend blijft de redactie verantwoordelijk. Er geldt in principe een minimum van 350 en een maximum van 500/600 woorden, maar uitzonderingen zijn mogelijk. Eventueel wordt over de vorm ge-emaild. Dagboekinzendingen svp mailen onder 'dagboek', columns onder 'column'.

verslag: TERUG OP DENNENDAL Door Hans Grimm Begin september was ik er ook geweest, maar ik had toen alleen Donders bezocht. Het tweede bezoek, met Aagje Soede, is al een stuk vertrouwder. Het is verbazingwekkend hoe de sfeer van nu naadloos aansluit bij die van toen. We bezoeken Bertjan Hibma, ruim dertig jaar geleden lid van de E-groep van Lorentz. Bertjan woont op Veldweg nummer 12, ongeveer op de kruising van de twee laantjes die destijds liepen van Leeuwenhoek naar Lorentz/Van 't Hoff en van Donders naar de Keet. Hij heeft een ruime kamer voor zichzelf, compleet met grote badkamer en slaapkamer, in een wooneenheid met enkele andere bewoners. In de kamer staat een gloednieuwe breedbeeldtelevisie met videorecorder. Ik krijg van Aagje een videoband met een compilatie van Zomer op Dennendal, de serie die de Utrechtse regionale televisie deze herfst over Dennendal en zijn bewoners uitzendt. Bertjan duwt hem prompt in de recorder, zodat we tijdens ons bezoek aan Dennendal beelden van Dennendal op tv kunnen zien. Ik heb foto's meegenomen van vroeger. Bertjan reageert enthousiast. Hij herkent Ton Peters, Gerrit Beumer en anderen, die inmiddels gestorven zijn. Hij wil te veel tegelijk vertellen en wordt daardoor helaas deels onverstaanbaar. Hij wil graag de foto van de ontruiming hebben waarop hij met zijn moeder in de armen staat, terwijl zijn broer Hans hem wil meenemen. Beiden zijn gestorven. Ik wijs begeleidster Saskia er op dat de foto op internet staat en gemakkelijk te downloaden en af te drukken valt. (Zie hist. beelden serie 1, rechtsonder. De scene is bovendien verwerkt in de strip, zie Blauwe busjes vol orks.) We praten met Saskia Ooievaar, George Lammers - die sinds 1976 op Dennendal werkt -, en Mat Pijpers - die er ook al sinds de helft van de jaren '80 werkt. Oudgedienden dus. Na de koffie en de foto's brengt Bertjan ons naar een andere wooneenheid, ongeveer op de plek tussen het toenmalige Van 't Hoff en de Boshut, waar Frank Wildschut - destijds van de F-groep van Lorentz en bekend van de tv-serie -, woont. Begeleider Marcel Klerks - ook al een oudgediende - laat ons een video zien van een musical die in 1993 is opgevoerd over de geschiedenis van Dennendal. Groepsleiders spelen de leidende rollen, bewoners figureren op de achtergrond, onder anderen Riekje de Vries. De musical is gefilmd door Carel Smits. Andere bewoners van de eenheid druppelen binnen, zodat we ten slotte met een clubje zitten te kijken. Met Marcel spreken we over de gevolgen van het conflict, hoe dat de relaties bijna voorgoed verbrak en hoe het er de oorzaak van is geweest dat pas nu weer enig contact met de 'pupillen' van toen mogelijk is. Remmingen, blokkades, wederzijds wantrouwen enzovoort enzovoort. Voor mij is het een beetje als een thuiskomst. Frank herkent ons nauwelijks en ook de foto's roepen niet veel bij hem op, maar dat doet er niet zo erg toe. De typische nonchalance van verstandelijk gehandicapten, het tegelijkertijd wel en niet aanwezig zijn, het totale ontbreken van sociaal decor… Ik krijg een flashback van toen, in Lorentz, ongeveer dezelfde groep, dezelfde sfeer. Ik zit daar, m'n voeten op de grond, en ik weet: ik krijg hier iets wat ik nergens anders kan krijgen, ik doorloop een cirkel. Marcel vertelt van Klein Dennendal waar hij lang gewerkt heeft, van de familie Ten Donkelaar, voorlopers van een gezinsvervangend tehuis. Hij vertelt ook dat de plannen zijn dat Dennendal binnen acht jaar wordt gesloopt, maar hij plaatst er vraagtekens bij. Ook zegt hij dat een boom op het terrein de boom is die destijds voor Lorentz stond. De musical behandelt de geschiedenis van Dennnendal, dat voor de gelegenheid werd omgedoopt tot Hotel Victoria, compleet met het balkon van Lorentz als decorstuk. Er ontstaan twee partijen: hippies en traditionelere groepsleiders. Ze gaan elkaar te lijf. Potsierlijk gehelmde agenten - een beetje als in de tijd van het Duitse keizerrijk - komen tussenbeide. De jaren '60/70 kwamen in de jaren '90 nog even spoken op Dennendal. Het is tijd om op te stappen. We nemen afscheid van Frank en drukken handen. Marcel doet ons uitgeleide, vertelt nog dat de wooneenheid eigenlijk perfect is. De boom die volgens Marcel voor Lorentz stond, is een kastanje. Aagje weet zeker dat het geen kastanje was. Ook de locatie klopt niet. We concluderen dat het niet dé boom is, maar een andere boom, die voor Van 't Hoff stond… Hans Grimm