HOME - INHOUD - TERUG - VOLG. (samenvatting) NW-DENNENDAL, BIJVOEGSEL: Een portret
Hans Grimm, geportretteerd in '75. De pasfoto's dateren, van links naar rechts, uit 2000, 1973, 1972 en 1974.	HG, slecht ziend en kalend, anno 2009.
Er was eens... Hans (Johannes) Grimm werd in 1947 in Leeuwarden geboren in 'een rood nest'. Zijn ouders hadden elkaar gevonden bij de AJC, de Arbeiders Jeugd Centrale. Grootvader van moederskant was in de jaren dertig conciërge van 'Ons Gebouw', waarin zowel de toenmalige SDAP als de vakbeweging NVV vergaderde. Opa van vaderskant was in diezelfde periode AJC-leider en beheerder van AJC-honk 'Sinneljocht'. Vader Jo/Joop (Johan) Grimm werkte voor de Bond van Coöperatieve Zuivelfabrieken, maar was daarnaast vooral bezig met de voetballerij. Hans bracht de jaren vijftig, in het kielzog van Pa, voor een niet onbelangrijk deel door op voetbalvelden. In de eerste helft van de jaren zestig deed hij de Rijks-HBS op het Zaailand in Leeuwarden. Vanaf z'n zestiende liftte hij in de zomermaanden door West-Europa, met in z'n rugzak 'Dharmaschooiers' van Jack Kerouac, die hem aldus in contact bracht met wat een rode draad in z'n leven zou worden: de dharma en het boeddhisme. In 1966 ging hij naar de School voor de Journalistiek in Utrecht. In het kader van zijn opleiding liep hij stages bij het Friesch Dagblad en de NRC (1968 en 1969). Hij was in Praag toen daar op 21 augustus 1968 de legers van het Warschaupact binnenvielen en schreef er een stuk over voor het Friesch Dagblad ('In Praag sterft men voor een vlag'). Het was zijn eerste journalistieke wapenfeit. In september 1969 moest hij in militaire dienst, maar deed na 28 dagen kazernebestaan een beroep op de Wet Gewetensbezwaren. Tijdens het wachten op de hoorzitting voor de Commissie Gewetensbezwaren werkte hij drie maanden op een kibboets op de grens van Israël en Libanon, en ontdekte dat die gebouwd was op de ruïne van een Palestijns dorp. Hij werd 'erkend als gewetensbezwaarde', wat in de zomer van '70 leidde tot een tewerkstelling bij het CBS in Den Haag. In maart '71 wist hij van Defensie overplaatsing te bewerkstelligen naar de zwakzinnigeninrichting Dennendal in Den Dolder, die toen in het nieuws was vanwege taboe doorbrekende hervormingen onder leiding van psycholoog-directeur Carel Muller. Het conflict liep zo hoog op dat paviljoen Lorentz in juli '74, na een bezetting van bijna een half jaar, werd ontruimd. Zo'n 150 mensen werden naar het uitkeringenloket gestuurd, onder wie 'broeder' Hans. In '75 maakte hij een jongensdroom waar: een reis over land naar Afghanistan, India en Nepal, deels met de Magic Bus.(Zie: hippietrail.) In '76 werkte hij als TAP'er (Tijdelijke Arbeids Plaats) voor een jeugd- en jongerencentrum in Culemborg en experimenteerde met tekenen en schilderen op basis van fotomateriaal, wat resulteerde in een strip over zijn Dennendal-ervaringen: Dennendal, Apocalyps van de Beginjaren '70. In '78 kreeg hij de functie van buitenlandredacteur bij de Amsterdamse vestiging van het Amerikaanse persbureau The Associated Press (AP) en kwam zijn eerste dochter ter wereld. Omstreeks die tijd kwam hij in contact met de bhagwanbeweging. Hij doolde enkele jaren rond in therapeutische communes in Amsterdam, Egmond a. Zee ((Humaniversity)) en Opende, wat in '81 resulteerde in een bezoek aan de ashram in Oregon en een neo-sannyasinschap. In '84 kwam zijn tweede dochter. In 1985 brak hij bijna volledig met de bhagwanbeweging, die steeds meer in diskrediet raakte door vergaande vervreemding van de maatschappij; ze verloor haar aantrekkingskracht, hoewel individuele banden bleven bestaan. Omstreeks de millenniumwisseling raakte hij in de ban van internet, begon een ingekleurde versie van de Dennendalstrip in cyberspace en kreeg prompt rsi-achtige klachten. Hij vatte zijn oude liefde voor yoga en zen op en verdiepte zich in filosofie en het werk van 'transpersoonlijke ontwikkelingspsychologen' en 'nondualisten' als Ken Wilber, Jan Foudraine en Tony Parsons... Begin 2005, 2006 en 2007 maakte hij reizen naar het Indiase subcontinent, zie Dagboek India-2005, idem 2006 en idem 2007. De ontdekking van de digicamera leidde ertoe dat hij zich toelegde op fotografie. De derdewereldverkenningen werden voortgezet met een bezoek aan Marokko, zie fotoalbum Marokko uit 2008. (bijgewerkt oktober 2014) hg