Home - Inhoud - Portret (terug) - Gids (2) - Archief - DB-week 01-06/05 - red.
GIDS OP NIEUW-DENNENDAL.NL		 WEEK 05
NO. 41
04 febr.
INTERACTIE:
Vanaf eind oktober 2003 zijn opgenomen de rubrieken DAGBOEK & PRIKBORD en COLUMN, via redactie te vullen door sitebezoekers. Bij het ontbreken van bijdragen springt de redactie in. Graag ondertekening met naam en toenaam, en eventueel e-mailadres. Ook een fotootje behoort tot de mogelijkheden. Een sleutelwoord of kopje is handig. Plaatsing van het dagboek gebeurt naar dag van ontvangst, voor de column is in principe de vrijdag gereserveerd. De plaatsing kan op zich laten wachten door technische problemen, afwezigheid van de muze, vakantie e.d.
ONDERWERPEN:
De column- ruimte bij nieuw-dennendal.nl is bij uitstek gewijd aan het Vrije Woord. Ze kan worden gewijd aan ieder mogelijk onderwerp: van politiek, psychologie en spiritualiteit tot poëzie en boekbespreking. Vanzelfsprekend blijft de redactie verantwoordelijk.
Er geldt in principe een minimum van 350 en een maximum van 500/600 woorden, maar uitzonderingen zijn mogelijk. Eventueel wordt over de vorm ge-emaild.
Dagboekinzendingen svp mailen onder 'dagboek', columns onder 'column'.
GIDS voor AVONTURIERS in RUIMTE en TIJD
(Deel één, zie voor deel twee Gids 2)
Op die onvergetelijk stralende dag in Rhijnauwen zei ik aan het eind van mijn praatje: 'In de jaren '70 vingen we een glimp op van een mogelijke nieuwe tijd, maar het werden idealen of illusies genoemd. En eerlijk gezegd begon ik dat ook te geloven.
Gelukkig: binnenkort, dat wil zeggen de komende jaren, zal de wolk van niet-weten - de sluier die ons steeds het zicht heeft benomen - dunner worden en we zullen weer kunnen zien wie we eigenlijk zijn en altijd al waren.
We zullen dan ook weer zien dát en hóe alles met alles is verbonden. Een bewuste verbinding zoals wij die met elkaar hebben, kan van ons een krachtige groep maken die effectief kan meehelpen de samenleving vorm te geven overeenkomstig de wetten van vrede, licht en liefde...
Zullen we daar dan maar op drinken? '

De sluier wordt dunner en in dit jaar 2005 zullen we dat, waarschijnlijk met horten en stoten, met vallen en opstaan, met steunen en kreunen maar ook met geweldige opluchting en vreugde! beleven. Maar goed, het wordt dus tijd de kop er goed bij te hebben. Daarom was ik blij op www.tut.com een mooi stuk te vinden: Gids voor Avonturiers in Ruimte en Tijd. Het gaat dus over ons: hoe we hier terecht zijn gekomen, waarom dat vaak klote is en hoe we er weer uitkomen. Eruit komen doen we zonder meer. Dat proces is niet meer te stoppen, dus wat dat betreft: ontspan en geniet! Ik weet niet voor hoe velen van jullie dit oude koek is, ik waag het er maar op. Ik vind het originele Engelse stuk op de genoemde website een aanrader. Het staat onder de E-cards. (Om de leesdrempel te verlagen heb ik het zo goed en zo kwaad als het ging vertaald - veel plezier ermee!)
Carel Muller.
Carel Muller op reünie,
23-03-2003


Your name was whispered
Before you were born,
And as if from the mist
Your image took form.
The Spirit of Life
Had begun its quest,
To learn of itself
Through the ultimate test:
A Being of Light
Set free in creation,
To master the gift
Of imagination.

Hallo Avonturier……we zijn blij dat je ons hebt gevonden. Gezien de miljoenen websites die er bestaan mag dat een wonder heten. We vertrouwen er op dat je gauw zult merken hoe verstrekkend je ontdekking is. Niet iedereen is er klaar voor om 'steeds overal' te zijn, om toe te geven dat hij meer is dan alleen mens. Gezien het feit dat je dit leest, is je 'tijd' bijna op. Wat als een droom begon nadert zijn voltooiing en jij de dromer, de Avonturier die Ruimte en Tijd schiep, staat op het punt een heel diepe slaap van je af te schudden. Je verlangt al zo lang naar je rechtmatige plek in het Grote Geheel en Dat verlangt al lang naar je terugkeer. Het is ook je bestemming want Tijd en Ruimte gaan op in het vuur dat uit hun illusies werd geboren.
Mededeling voor alle zoekers: er is Waarheid!

Hoofstuk 1

What once was a dream
Has now come to pass,
As the stone and the clay
Were first ether and gas.

Nog geeneens zo lang geleden vormde zich, ergens in de oneindigheid, maar hier niet zo ver vandaan, een groep vermetele onderzoekers die genoeg begonnen te krijgen van volmaaktheid, oneindigheid en niet-aflatende extase. Wat ze verlangden kregen ze, wat ze maar wilden veranderen, het kon, en wat ze wilden zijn, werden ze. Alles bij elkaar werd hun bestaan….tsja ..een beetje sleur, zodat ze zich niet meer de avonturiers voelden die ze eigenlijk waren. Dit was het toch niet helemaal vonden ze. Er moest iets gebeuren.
Omdat ze waren wie ze waren besloten ze om een geheel nieuwe Dimensie uit te vinden om in te leven. Echt nieuwe dimensies worden niet zo vaak uitgevonden, dus je kunt je hun opwinding voorstellen toen zij die mogelijkheid begonnen te onderzoeken.
Déze dimensie was extra opwindend omdat die de mogelijkheid zou bieden om, tot nu toe ondenkbaar, op één plek te zijn en niet tegelijkertijd overal. Bedenk dat er in díe tijd, dáár, in dat deel van de Oneindigheid, alleen maar Hier en NU was! Iets anders had nooit bestaan. Dat betekende ook dat deze onderzoekers nergens naar toe konden omdat ze overal al waren. Deze dimensie stelde hen in staat hun bewustzijn van 'overal' zo te dimmen dat ze konden focussen op 'ergens'. Ze vonden dus niet zozeer 'ergens' uit, maar leerden 'elders' en 'overal' uit hun bewustzijn te bannen.
Ons klink dit niet erg schokkend in de oren, maar voor hun was het revolutionair, omdat zij nu i.p.v. steeds de hele kosmos te zijn, op reis konden gaan van het ene 'ergens' naar het andere. Denk je eens in: Na een eeuwigheid van een beetje rondhangen konden ze ergens heen. Nog mooier zelfs: in deze nieuwe dimensie konden zij in hun 'ergens' allerlei spelletjes doen en magische experimenten uitvoeren, zonder dat iemand het in de gaten had. Deze privacy had nooit bestaan omdat zij tot nu toe allen Een waren geweest. Ze noemden de nieuwe dimensie Ruimte.

Hoofstuk 2

In the game of life
Your dreams will come alive,
By thinking of the end result
As if it had arrived.

De Avonturiers begonnen nu pas goed en, gedreven door hun brandend verlangen, duurde het niet lang voor ze ontdekten dat deze Ruimte van hun meer mogelijkheden tot avontuur bood dan ze hadden durven dromen.
Het mooiste was de ontdekking dat de Ruimte gevuld kon worden. Waarmee? Met het enige dat ooit bestaan heeft natuurlijk… gedachten. Zoals we zullen zien was dat voor hun zonder meer geweldig.
De Avonturiers kenden de ongelofelijke kracht van gedachten al lang, maar ze hadden nooit bedacht hoe een gedachte op zich er uit kon zien, hoe hij klonk, voelde, proefde of rook, tot nu.
Zij merkten dat in hun Ruimte de energie van gedachten, eenmaal gefocust en samengebald, getransformeerd werd, met spectaculaire gevolgen. Hun gedachten begonnen in de Ruimte geheel vanzelf vormen voort te brengen: ze kwamen als het ware tot leven! In de Ruimte zo merkten ze, konden gedachten klein zijn of groot, groen of rood, hard of zacht, stil of vol geluid, wat ze zich ook maar voorstelden. Het was zo gemakkelijk dat het te eenvoudig leek. Maar hoe dan ook, het werd snel duidelijk dat gedachten maar gedacht hoefden te worden om vorm aan te nemen.
Natuurlijk hadden de Avonturiers vroeger ook al hun fantasie gebruikt, maar nu, in de Ruimte konden ze een gematerialiseerde gedachte van buitenaf bekijken. Het duurde niet lang of ze ontdekten tot hun grote plezier dat ze èlke gedachte in materie konden omzetten. Dus in een mum van tijd (het ging vooral zo snel omdat 'tijd' nog niet was uitgevonden) begonnen stoffelijke dingen hun Ruimte te vullen.
Creativiteit vierde hoogtij onder de Avonturiers: ze schiepen eerst sterren en planeten en daarna bergen en oceanen. Waar ze maar van droomden, het kwam in een explosie van licht, kleur en geluid tot stand. Het was fantastisch en opwindend, er was niets mis mee. maar toch misten ze iets: hoe spectaculair hun nieuwe wereld ook was, op één of andere manier bleven zij, de scheppers, toch buitenstaanders, toeschouwers.

(Wordt vervolgd: zie Gids 2)
www.tut.com (vert. Carel Muller)