-------------------- (logo van de krant uit '73) ------------------
Home - Inhoud - we.47-49 - we.01-05 - db-archief-3 - col. we-52 - redactie DAGBOEKNOTITIES OP NIEUW-DENNENDAL.NL @@@@@@@ 'voorbij seks, drugs en rock 'n roll' @@@@@@@	WEKEN 50 T/M 52 (06/12/04 - 31/12/04)

'The miracle today is communication. So let's use it' (John Lennon, 1969). 'Waarvan men niet spreken kan, daarover moet men niet zwijgen' (Piet Gerbrandy, 2004). Het Woord was gevallen, gevleugeld maar toch gevangen: re-Ünie. En we proeven elkaar opnieuw, met woorden als vogels van de Nieuwe Tijd, scherend over de golven voorbij het stiltegebied. Zeemeerminnen wuiven, Kabouters spelen blindemannetje, Anders-Globalisten komen ons beverven. We stijgen en dalen los van parachutes door de sferen. Iedere ademstoot pleegt een kleine revolutie. Een volle maan belicht de tijd-ruimte, transcenderend, integrerend, vreedzaam, vrij en vreugdevol. Engelen bekogelen ons met serpentines en uit de jukebox schalt Imagine. Het Woord staat op, breekt uit, ademt in onze buik, maakt steeds wijdere kringen..... (uit Reünie).

INTERACTIE: Het DAGBOEK/PRIKBORD wordt geschreven door sitebezoekers of de redactie. Deelname is mogelijk via een mailtje naar dagboekredactie onder vermelding 'dagboekje'. Graag ondertekening met naam en toenaam, en e-mailadres. Een sleutelwoord of kopje is handig. Plaatsing kan op zich laten wachten door technische problemen, vakantie e.d. Voor rechtstreekse bijdragen is er het Gastenboek. Als je liever geen e-maildres vermeld vanwege spam-gevaar of andere redenen, laat het weten.

ONDERWERP EN STIJL: De dagboekruimte is vrij: het thema was, is en blijft: grenzeloze bewustzijnsverruiming, een vrije val in liefde. Dat betekent dat de ruimte in principe kan worden gewijd aan alles, van reacties op de nieuw-dennendalsite tot commentaren op geplaatste dagboeken tot persoonlijke oprispingen tot hedendaagse geschiedschrijving tot poëzie enzovoort. De idee is het delen van waardevolle ervaringen. Het dagboekje telt in principe maximaal 300 woorden, maar met die beperking wordt flexibel omgegaan.

DAGBOEK 31-12-04 12:49 uur: post van Joost uit Tiruvalamalai Lieve Vrienden, Wees niet bezorgd. Het gaat prima met ons. Het klinkt gek, maar ik denk dat iedereen in Nederland er meer last van heeft die nare berichten te verwerken dan wij die er relatief veel dichter op zitten. Hier leven we zoals de meeste mensen hier, zonder de media. Hoe verfrissend! Gisteren aangekomen in Tiruvalamalai, 4 uur rijden naar het zuiden van Madras, Tamil Nadu. Gerrie heeft alles geweldig voor ons geregeld. Er stond een taxi voor ons te wachten buiten het vliegveld. Wat een luxe om zo te beginnen. De immigratie was al meteen een toestand. Geldwisselen ook. Maar goed, gelukkig geen rampen onderweg. Gerrie laat ons alles zien en we hebben vanmorgen om zes uur al een lange wandeling gemaakt rond de berg. We hebben een erg leuke kamer vlakbij waar alles te doen is. Het is hier een pelgrimsoord i.v.m. de heilige berg Arunacha, waar Ramana Marharshi zijn verlichting bereikte en jaren lang in grotten heeft gemediteerd, begin vorige eeuw, tot hij opgenomen werd in het nierwana, 2 1/2 maand voor mijn geboorte. Het lijkt een krachtig spiritueel centrum. Ik ga er maar eens rustig voor zitten om het allemaal in mij op te nemen. Vanmorgen de innercircle gelopen om de berg, de ashram bezocht en de sfeer wat opgesnoven. Het is een wonderlijke wereld. Erg kleurrijk. Heb het leuk vanavond, Joost Mous

DAGBOEK 30-12-04 12:32 uur: zeebeving-3: Willem Klootwijk in Sri Lanka Ik heb een paar dagen gewacht voordat ik heb gebeld met Willems broer Joost, maar toen ik gisterochtend belde hoorde ik dat Willem al op zondagochtend 9.45 uur contact met zijn familie had opgenomen. Zij hadden er toen nog geen idee van wat er was gebeurd, maar dat is al snel anders geworden. Willem (4de in 1ste rij van boven, hg) belt elke dag even, want zijn familie kan hem niet bereiken. Zij kunnen hem dan op de hoogte brengen van de omvang van de ramp en de laatste ontwikkelingen in heel Azië. Hij heeft slechts de beperkte informatie van wat hij daar zelf waarneemt en hoort. In zijn nabije omgeving is slechts één gezin dakloos geworden. De locatie van de plaats, die niet ver van zee ligt, is kennelijk net gunstig gelegen. Een onvoorstelbaar groot geluk. Mary Pauw

DAGBOEK 29-12-04 11:27 uur: zeebeving-2: Dirk de Jong in Dhaka 'Dank voor jullie wensen en het denken aan mij. Het is fijn om van jullie allemaal wat te horen. Wat een ramp weer. Gelukkig heb ik in Dhaka niets gemerkt van de giga beving en daaruit voortgekomen oceaangolf. Bangladesh zat inderdaad aan de rand, het verst van het episch centrum verwijderd. Chittagong (ten zuiden van Dhaka) mat een schok van 7,3 op de schaal van Richter. Alleen in Barisal, het uiterste Zuiden aan de Golf van Bengalen zijn twee doden gevallen. Er staat vandaag 28 december wel in de krant dat Dhaka slecht is voorbereid op een aardbeving. Bij een schok van 7 stort ten minste een kwart van de huizen in, bij een schok van 8 begeven vier van de tien huizen het, aldus een specialist. Seismische activiteit (regelmatige schokken van 5 op de schaal van Richer) maakt Bangladesh ook kwetsbaar voor bevingen. Als dat gebeurt zullen het vooral de armen in slechte huizen zijn die slachtoffer worden. Groet.' Dirk de Jong

DAGBOEK 28-12-04 12:35 uur: Otto Mühl Gisteravond was een ouwe vriendin op bezoek, die in de tweede helft van de jaren '70 in Nijmegen korte tijd deel uitmaakte van een Aktions Analytische Organisation (AAO), een door de Weense kunstenaar Otto Mühl opgezette therapeutische commune. De deelnemers moesten voor het oog van de gemeenschap in een 'Selbstdarstellung' hun pantser afleggen. De commune was een soort voorloper van de latere Rajneesh-communes van Bhagwan/Osho. Otto Mühl is nog altijd onder ons, al zal het voornamelijk op internet zijn, zie Otto Mühl. Zo er lezers zijn die ervaringen met de AAO's hebben, graag reactie. hg

DAGBOEK 27-12-04 12:19 uur: zeebeving: Joost Mous op Kho Samet Voor alle vrienden en kennissen van Joost Mous. De 21ste kreeg ik van Joost een mailtje dat hij op Kho Samet zat, op het TubTim Beach, een van de toeristische eilanden voor de Thaise kust. Op mijn mailtje van vanochtend kreeg ik de volgende reactie: 'Beste Hans, maak je geen zorgen, we zijn in Bangkok en alles gaat prima met ons. Groet, Joost.' hg

DAGBOEK 26-12-04 12:02 uur: religieus en spiritueel Konstantin Wecker (Duitse Liedermacher) in een interview op de Oostenrijkse radio: "Een dakloze vertelde mij het verschil tussen religieus en spiritueel zijn - 'religieus zijn mensen die voor de hel bang zijn, spiritueel zijn mensen die door de hel heengegaan zijn.' " j.p.

DAGBOEK 24-12-04 17:16 uur: boerekool Je kunt vanavond goedkoop boerekool met worst eten in de Skeve Skaes, Ankeveen: kerstavondtraditie op z'n Jan Steens, aanschuiven aan lange tafels. Allen die het niet kunnen halen, een goede kerst gewenst. (PS: ja, heb het ook gecheckt: volgens het Groene Boekje moet het 'boerenkool' met een 'n' zijn; dat is dus een mooi voorbeeld van de irrelevantie van cognitief behaviourisme: die worst smaakt er even lekker om!) hg

DAGBOEK 23-12-04 10:12 uur: leven het nestje in de vork van de takken zwiept wat heen en weer een troep zeemeeuwen scheert in formatie langs wolken trekken in zachtblauw voorbij buurvrouw op nummer 21 is gisteren getrouwd buurman op nummer 19 wordt vandaag begraven hg

DAGBOEK 22-12-04 (2) 22:20 uur: Donderskraak In Den Dolder gaat het prima. Kacheltje brandt goed hoewel het moeilijk is zo'n hoge ruimte echt warm te krijgen, er wordt gewerkt aan plafondverlaging met doeken. Verder is het hout zagen en kloven een hoop werk, maar ach, je krijgt het er wel warm van... De woningen achter Donders (10 jaar geleden gebouwd, nu alweer een jaar leeg in afwachting van sloop...) zijn inmiddels ook gekraakt, wat erg fijn is, want naast gezellige buren (we hebben al heel wat spelletjes Risk achter de rug) zijn daar ook stroom en water. Erg luxe om zo dichtbij in bad te kunnen en de was te kunnen doen! Verder blijft er veel werk te verrichten: de bedoeling is dat we binnenkort zonnepanelen aan kunnen sluiten en misschien ook een 'stroomfiets'. De vluchtelingenkamer is nog lang niet af omdat de prioriteit nu toch even bij het warmkrijgen ligt. Maar langzaamaan begint het huis zich toch te vormen naar onze wensen: zo is de bibliotheek (met zo'n 3000 boeken) intussen af en officieel met shampagne geopend. De bedoeling is om begin juli een open dag voor terrein- en dorpsgenoten en andere geïnteresseerden te organiseren, ik houd je op de hoogte. Groetjes, Wendie (Zie voor de Donderskraak ook foto's donderstralen, dagboekje 03/09/04.)

DAGBOEK 22-12-04 12:05 uur: Bram Bakker Gisteravond een documentaire gezien over psychiater Bram Bakker. Termen als suïcide, psychose, schizofrenie, depressie, hypomanie, dipje, fobie enzovoort vlogen van het scherm de kijker tegemoet. Niks over het zero point field, meditatie, zen, yoga, dharma, tao als tegenhanger daarvan. Jammer! Hulde aan de cliënten die zich kwetsbaar opstellen door hun medewerking te verlenen aan de film van Hans Polak. Hij lijkt goed bezig, Bram. Hij zou wat meer afstand kunnen nemen van dat pathologische jargon en in zijn presentatie, naar het publiek toe, meer oog kunnen hebben voor de potentie van mensen. Zie zijn website: brambakker. hg

DAGBOEK 21-12-04 (2) 09:26 uur: Stille Held Jet Douwes is door de jury van de van Emden Prijs uitgekozen tot Stille Held 2004! Ik dacht voor haar stille heldhaftigheid op de afdeling Creatieve Therapie van de W.A.-Hoeve, waar ik haar leerde kennen, of voor haar werk in Dennendal, of voor haar spilfunctie op de Hertenlaan of voor haar idem dito in de groep Mensen Zonder Werk in Groningen of voor haar aandachtige aanwezigheid op de MBO-IW in Groningen. Geeneens! Voor wat ze nog weer daarna (stille helden worden niet moe!) deed met en voor de buurtkinderen in de wijk Beyum in Groningen. Een paar keer per week zet ze een groen bord in haar vensterbank ten teken dat kinderen welkom zijn. Schoenen uit en aan de slag: computeren, weven, koekjes bakken, als je maar iets doet. Ondertussen luistert de stille held, negeert het min en stimuleert het plus. Van Emden overigens, was ooit baas van het Rode Kruis. Hij kreeg voor zijn 80ste van vrienden geld voor een fonds, dat zich ontwikkelde tot eerbetoon aan Stille Helden. Dit jaar krijgen 7 SH's uit de provincies Groningen en Drenthe elk 2500 Euro die ze mogen bestemmen voor een Goed Doel. Jet gebruikt het geld om een weefwerkplaats op te zetten in Ghana. Daar werken Nederlanders en Ghanezen aan de opvang van verstoten geestelijk gehandicapten. Zie desgewenst elleninafrika. Maar Carel: hoe weet je dit allemaal?? Omdat Jet morgen in het vliegtuig naar Noorwegen zit en ik de prijs namens haar in ontvangst moet nemen. In het Provinciehuis! Uit handen van Hans Alders (niet de bril, maar de snor) terwijl Harmen Siezen het geheel aan elkaar praat. Proosten jullie even mee op Jet, morgen? Carel Muller

DAGBOEK 21-12-04 09:12 uur: dageraad vanochtend, het was koud, de lucht was lichtblauw met rôze-grijze wolken om het vogelnestje hg

DAGBOEK 19-12-04 12:55 uur: Tony Parsons (2) Van het audiofragment met Tony Parsons is een transcriptie gemaakt, zie gesprek met TP. Correcties, aanvullingen.... gaarne.. HG

DAGBOEK 18-12-04 13:22 uur: Inspiratie Van oud-Lorentzwerker Aris Engel - koppeling naar thumbs-serie 3: zesde fotootje - mocht ik een aantal gescande pagina's ontvangen uit het boek Ouwe Tinus, een geschiedenis van Augustinus 1947-1997. 'Dit "gedenkboek" kwam pakweg een maand geleden uit', aldus Aris. 'Op mijn werk (Vizier, waarvan Augustinus nu een onderdeel is) kwam ik het tegen. Veel herkenning gezien de benadering/ontwikkeling enz enz, alleen liep het allemaal wat achter in vergelijking met Dennendal. Over Dennendal en dergelijke stonden er ook wat bladzijden in.' De stukken bevatten passages als 'de meeste bewoners kwamen niet uit bed en hadden dus ook geen kleren nodig', zo vonden de oude broeders en zusters (we hebben het over 1970). Toen enkele 'vernieuwers' (...) 'gewoon met de mensen gingen spreken' veranderden er inzichten. 'Hup naar de linnenkamer met de jongens om kleren te halen. Mientje (linnenkamerjuffrouw) stond perplex' (blz 133). Het gedenkboek lijkt een illustratie van wat wordt bedoeld in het dagboekje van 12/12/04 onder 'Gemma Blok' (over Bloks boek 'Baas in eigen brein'). Later wellicht meer uit 'Ouwe Tinus'. Inge Mans stuurde enkele links door over vluchtelingenwerk, zie Press4all over de activiteiten van de Franekerse fotograaf en journalist Henk Brinkman. De site linkt door naar centrumtumba:kleurbekennen. Gert Ploeg maakte me attent op Ode nr. 73, waarin een artikel van Jurriaan Kamp over de schadelijke gevolgen van 'de beperkte aansprakelijkheid van ondernemingen' door de bescherming van aandeelhouders en de historische achtergrond daarvan (ons VOC). Een eye opener. In de Volkskrantbijlage van vandaag, gewijd aan ANGST, een opvallende bijdrage van Nazmiye Oral, over de 'onthechting' van wijsheid. 'Wijsheid is vooral erkennen hoe hard je moet werken voor de liefde.' Prachtig. HG

DAGBOEK 17-12-04 (3) 14:02 uur: Historische middenas (vervolg, 2) De Historische Middenas op de Willem Arntzhoeve wordt bebouwd/gerenoveerd. In het onderstaande bericht worden daarover wat informatie verschaft. Wat er met het van het oude Dennendal nog resterende paviljoen Donders gaat gebeuren, blijft onduidelijk, maar er moet voor het ergste worden gevreesd. De laatste stand van zaken (zie ook dagboek 22/05/04 (1): Lanenstructuur en openbare tuinen. Het stedenbouwkundige plan is inmiddels verder uitgewerkt. Zorgvuldig is gekeken naar de uitbreiding van de zorgactiviteiten en de te realiseren woningen. Uitgangspunt is behoud van het ecologisch waardevolle (bos)landschap en de stedenbouwkundige setting van de (monumentale) gebouwen. De rijke detaillering van de historische gebouwen en de rustige, groene bosrijke omgeving vormen de randvoorwaarden voor de nieuwbouw. Er is gekozen voor versterking van de lanenstructuur van de Middenas. Dit betekent dat nieuwbouw aan en niet in de Middenas wordt gesitueerd. Door de aanleg van een aantal nieuwe lanen wordt de historische structuur hersteld. In de as ontstaat door deze keuze ruimte voor nieuwe openbare tuinen met elk een eigen karakter. De woningen liggen aan deze gemeenschappelijke tuinen. Bestaande bebouwing Na een zorgvuldige afweging is bepaald welke gebouwen gehandhaafd blijven en welke gesloopt gaan worden. Gebouwen die niet geschikt zijn voor hergebruik worden gesloopt en maken zo plaats voor nieuwbouw. Omdat een aantal te handhaven, monumentale panden nu in een dusdanige slechte staat verkeren, is ervoor gekozen deze met voorrang te gaan renoveren. Welk gebouwen worden als eerste gerenoveerd? Als eerste wordt naar verwachting de Gehoorzaal gerenoveerd. Als we daar niet snel mee beginnen, breekt het gebouw zichzelf af. De nieuwbouw De nieuwe gebouwen hebben maximaal twee tot drie bouwlagen met een halfverdiepte parkeergarage en zijn gegroepeerd rondom de openbare tuinen. Omdat de lanen smal zijn en er daardoor geen ruimte is voor een aanliggend voetpad, wordt buiten de bomenrijen een nieuw voetpad aangelegd. Tussen het voetpad en de weg komen parkeerplaatsen voor bezoekers. Bewoners parkeren de auto in één van de parkeergarages onder de gebouwen. De woningen hebben geen eigen tuin, maar een terras of veranda en de woningen op de hogere verdiepingen een dakterras. Het bos loopt door tot aan de woning en dient als achtergrond en uitzicht van het terras bij de woning. Je tuin is de natuur rond je huis. Het programma voor de woningbouw, hoeveel koop- en hoeveel huurhuizen en in welke prijsklassen, is nog niet bekend. Altrecht en De Seyster Veste zijn daarover in gesprek met de Gemeente Zeist. Is er iets te zeggen over de architectuur? Er worden twee tot drie architecten geselecteerd met het doel te komen tot een gedifferentieerd maar ook geïntegreerd beeld. De traditie van architect Mertens (architect Vijverhof) wordt voortgezet. Er worden geen kopieën van de monumenten gebouwd, maar wel wordt nadrukkelijk aangesloten bij de sfeer en detaillering van de bestaande gebouwen. Uit een nieuwsbrief van Altrecht, doorgestuurd door Aagje Soede

DAGBOEK 17-12-04 (2) 13:47 uur: hip, hippy, hippie Uit de rubriek voor u gelezen. Michaël Zeeman komt in Cicero (VK) van vandaag met een mooi verhaal over de herkomst van het woord 'hip'. Het is afgeleid van 'hepi', dat bij de Wolof, een 'negerstam' (Zeeman) aan de Senegalese kust, 'zien' of 'je ogen opendoen' betekende. Ik heb het altijd wel geweten, maar het is leuk het bevestigd te zien. HG

DAGBOEK 17-12-04 13:23 uur: Lijden aan leven (2) Ik heb mezelf gisteren in een spagaat gezet met de mededeling aan het slot van het dagboekje: 'Ik ben er niet uit.' Zo'n constatering roept zijn eigen dynamiek op en het onderwerp blijft dus doorzeuren. 'Ik ben er uit!', hoewel op slinkse wijze. De discussie over levensbeëindiging is natuurlijk het openen van een doos van Pandora. Abortus, eugenetica en verwante 'kwesties' snellen als apocalyptische ruiters toe. De oplossing lijkt het delegeren van het probleem. De overheid zelf zal zich moeten onthouden van een standpunt, maar mag en moet wél de de instrumenten aanreiken waarmee de impasse wordt doorbroken. Met andere woorden: er moeten protocollen en codes worden ontwikkeld die verder gaan dan het bijbelse 'gij zult niet doden' of het humane 'gij zult doden in geval van ondraaglijk en uitzichtloos lijden'. De idee van een commissie van betrokkenen en deskundigen als open ruimte waarin het vraagstuk per geval aan de orde wordt gesteld lijkt het uit humaan oogpunt hoogst haalbare. En dat is ongeveer waar de adviescommissie de mogelijkheid voor wil scheppen, begrijp ik. Maar de huiver blijft. HG

DAGBOEK 16-12-04 12:29 uur: Lijden aan leven Soms komt de krant hard aan. De VK opent vanochtend met het verhaal dat een commissie onder leiding van een psychiater heeft geadviseerd bij 'ondraaglijk en uitzichtloos lijden' - los van enige somatische ziekte - euthanasie wettig mogelijk te maken. Ook Teletekst komt er op terug. Bij mij roept dat onmiddellijk een innerlijk protest op. Moet dat? Het leven lijkt in z'n sacraliteit te worden aangetast. Plotseling lijkt iedere uitweg en hoop afgesneden. Moet je de potentie van genade in christelijk-mystieke, boeddhistishe of andere zin als overheid niet overeind houden? Maar welke onbewuste angstgevoelens worden met mijn protest toegedekt? Moet je de moraalridder spelen? Mag je dat? Wordt hier de overheid niet een te grote taak toegedicht? Maar ook het huidige verbod op euthanasie bij psychisch lijden is een vorm van overheidsinterventie en het advies lijkt vooral bedoeld om artsen meer ruimte te geven. De commissie heeft er drie jaar over gedelibereerd, zo wordt vermeld. Ik ben er niet uit. HG

DAGBOEK 15-12-04 (2) 12:18 uur: Oranje-VRIJSTAAT Als ik het goed begrijp hadden we na de oorlog, als het aan Wilhelmina en de prins gelegen had, de democratie afgeschaft. Ook ten tijde van de Greet-Hofmansaffaire was de prins bereid als regent op te treden. Jan Schaefer mocht van hem geen houthakkershemd dragen op een bijeenkomst met de Beierse minister-president (VK van hedenochtend). Aardige man, Bernhard. Maar toch maar liever volwassen worden en nu eindelijk eens een écht democratisch staatsbestel invoeren. Wég met de erfelijke monarchie, hoe constitutioneel die ook mag zijn. Zie ook republikeinsgenootschap en republikeinen. HG

DAGBOEK 15-12-04 12:00 uur: Tony Parsons (zie ook 09/12/04) Tony Parsons komt in januari 2005 weer naar Amsterdam. We geven jullie hierbij een overzicht van het programma. Vrijdagavond 21 januari, van 19:30 tot 21:30, entrée € 15,- (geen reservering) Zaterdagmiddag 22 januari, van 13:30 tot 18:00 uur, € 40,- Zondagmiddag 23 januari, van 13:30 tot 18:00 uur, € 40,- Alle bijeenkomsten vinden plaats in de aula van het Montessori Lyceum Amsterdam, ingang Nicolaas Maesstraat tussen de Hobbemakade en de Pieter de Hoochstraat. Meer informatie: Wanuskéwin, Ferdinand Bolstraat 28, 1072 LK Amsterdam, per e-mail: books@wanuskewin.nl . Zie ook de website theopensecret voor meer informatie over gesprekken en retraites met Tony. Wanuskéwin

DAGBOEK 13-12-04 11:45 uur: Ode aan... Achter de Oosterbegraafplaats: het grauw van de lucht wedijvert er met het grijs van de huurwoningen; vlakken, rechthoeken, vierkanten, witte kozijnen in korrelig plamuurwerk; smalle steegjes, fietsenhokken, verboden klimop op de gevels; koekeloerende kleine raampjes, aluminiumpijpjes op de platte daken; godvergeten straten vol kerstversiering, met namen als Onderlangs, Zaaiersweg, Veeteeltstraat, Huismanshof, waar niet doorheen te rijden valt vanwege de geparkeerde auto's; twee kerken (een gewijd aan de Heiligen van de Laatste Dagen, eentje vol zwarte mensen uit de Bijlmer, waar af en toe wilde gospelklanken opklinken); scholen door een projectontwikkelaar opgedeeld in onbetaalbare koopappartementen, zodat de kinderen ergens ver weg, buiten de buurt, naar school moeten; schuifelende bejaarden achter rollators, Ome Klaas in z'n bed achter het raam; de A-markt overgenomen door Turkse uitbaters, Ger van Ger-bike en slager Korrel, de medicijnenpost en de fysiotherapeut, de bibliotheek, het buurtcentrum met yoga op dinsdagmiddag, café het Praathuis in de Brinkstraat waar je maar beter niet kan komen; geraas van de A-10, bomen alleen nog maar silhouetten in de mist, een laatste blad, door de novemberstormen overgeslagen; wijk, na het Ajax-stadion vergeten te slopen; Betondorp, je zal er maar wonen; dit alles, tamelijk tevreden, overpeinzend achter de pc, 12:37 uur inmiddels, 13 december 2004. HG

DAGBOEK 12-12-04 21:09 uur: Gemma Blok Had in maart dit jaar het proefschrift van Gemma Blok over antipsychiatrie 1965-85, 'Baas in eigen brein', aangeschaft, zie de column daarover van 6 maart: Antipsychiatrie. Ik had het al wel doorgebladerd en er een begin mee gemaakt, maar had het nog niet systematisch doorgelezen. Jammer dus. Het is een uiterst informatief en deskundig verslag van wat er zich in de jaren '70 binnen de psychiatrie in Nederland, en daarbuiten - en in de gehele maatschappij -, heeft afgespeeld. En de Dennendalgeschiedenis past daar naadloos in. Ik kwam ertoe het boek ter hand te nemen doordat Blok uitvoerig ingaat op de invloed van Foudraines 'Wie is van Hout' en prachtig schetst hoezeer Foudraines kritiek op het medische model en pleidooi voor een menselijke psychotherapeutische aanpak aansloot bij de algemene maatschappijkritiek van de periode. Blok onderbouwt dus als het ware een deel van de informatie die wordt verstrekt in de dagboekenserie over Foudraine van 21/11 tot en met 04/12. Ze stelt zonneklaar en maakt heel duidelijk dat er binnen de intramurale zorg in die periode een revolutie gaande was, die zeer breed werd gesteund. Het is verbluffend te zien hoe algemeen de context was waarbinnen 'Dennendal' kon plaatsvinden. Ik heb het boek nog niet uit, maar zeker is dat het uitvoerige beschouwing verdient. Er zijn enkele recensies op internet te vinden, onder meer in de Volkskrant van 19 maart en op de Ypsilon-site. Je komt er door 'Gemma Blok' te googelen. Later meer - en als er iemand is die het boek gelezen heeft en er iets te berde over wil brengen, graag. HG

DAGBOEK 11-12-04 13:34 uur: Elfstedentocht De bode bracht vanochtend m'n lidmaatschapskaart van de Elfstedenvereniging voor het seizoen 2004-05: ik mag weer meedoen, als ie komt, deze winter. Hoe mag God weten: ik ben een paar jaar geleden aan m'n linkermeniscus geopereerd en heb last van arthrose tussen L4-5 (zoiets). Of ik Sneek haal is dus zeer de vraag. (Maar vraag me niet het lidmaatschap op te geven...) Hoofdredacteur Pieter Broertjes haalt vanochtend in de Volkskrant in herinnering hoe hij door Bernhard werd uitgenodigd tot de fameuze brief waarin de prins de vloer aanveegde met de criticasters van onder meer zijn moeder. Broertjes schreef ooit in zijn studiejaren een scriptie over Dennendal, en we hadden hem bijna nog voor de reünie uitgenodigd als Utrechtse actievoerder. De Elfstedentocht van '85 was cruciaal in mijn ontwikkeling. Ik stond in de Frieslandhal toen de strijders van het slagveld terugkeerden, en besloot ter plekke lid te worden en mij voortaan aan de sport te wijden. Niks geen sannyasin-zijn meer, weg meditatie en contemplatie: handelen als meest zuivere uitdrukking van zen. Punt uit! Vijftien jaar lang schaatste, rende en fietste ik de sterren van de hemel, tot het lijf het begaf en het tot me doordrong dat ik al die tijd bezig was geweest de duivel met sport uit te drijven. Ik begon me te verdiepen in Ken Wilber en startte de Nw-Dennendalsite: gewoon samen mens zijn, niets is makkelijker, niets is moeilijker. Alles heeft op een bepaalde manier met alles te maken: Dennendal, Pieter Broertjes, Bhagwan/Osho, de Elfstedentocht, de prins... En alles kwam terug: Foudraine, nondualisme - als laatste de ontdekking van Parsons. Dominee ter Linden weet er alles van, zo te zien. Drie van de prinsessen schijnen zwanger te zijn! Ik ga schaatsen, op de Jaap Eden, in training.... HG

DAGBOEK 10-12-04 18:10 uur: Zo is het Soms valt er niets te melden Is ieder woord te veel Alle creatie is verraad van 't deel aan 't geheel 't Is weer eens zo'n periode Verstild wachten op de bode HG

DAGBOEK 09-12-04 14:14 uur: The Open Secret Van de in het dagboekje over Foudraine genoemde Tony Parsons - zie dagboek 04/12/04 is een geluidsfragment te beluisteren onder The Open Secret. Verder blijkt uit de site dat Parsons van 21 tot 23 januari 2005 te ontmoeten is in het Montessori Lyceum in Amsterdam, waar hij enkele workshops geeft. De opname is Engelstalig en dat zal ook wel gelden voor de workshops. HG

DAGBOEK 07-12-04 (2) 20:43 uur: separeer Een onderzoek heeft aangetoond dat er in Nederland zo'n 'tienduizend patiënten in de ggz verblijven. Zij ondergingen gezamenlijk 18.560 separaties, werden 3560 keer afgezonderd, kregen 2290 keer gedwongen medicatie en werden 760 keer vastgebonden' (Volkskrant van vandaag). Op tv was net een praatprogramma met een veel gesepareerde cliënte, een psychiatrisch verpleegkundige, een teamleidster uit een psychiatrisch ziekenhuis, de onderzoeker van het bovenvermelde rapport (Bert Lendermeijer) en een deskundige. Er kwam in naar voren dat in Nederland relatief veel wordt gesepareerd, omdat die methode in een conflictsituatie wordt verkozen boven platspuiten. In het buitenland ligt dat anders. Er is natuurlijk veel meer over te zeggen. Hét grote probleem lijkt mij het chronische personeelstekort en ontoereikende specialisering hoe in geweldssituaties te handelen. Dat was het tenminste destijds (30 jaar geleden) en het zal nu niet anders zijn. In Lorentz gold dat iemand kon worden gesepareerd, 'geïsoleerd' werd toen nog gezegd, als de aanwezigheid op zaal eenvoudig niet langer kon en te schadelijk was voor de andere 'pupillen'. Platspuiten werd zoveel mogelijk vermeden, maar ook dat kwam voor. Ook werd wel gewerkt met spanlakens. Wat kon je anders als je alleen of met z'n tweeën op een groep van tien of twaalf mensen stond en iemand het al te bont maakte? En voor het separeren moest dan soms de hulp worden ingeroepen van personeel van andere groepen. Voor therapeutische interventie/begeleiding is het op zo'n moment doorgaans te laat. Die had voor het escaleren moeten plaatsvinden en juist de inleidende fase wordt veelal gemist - ook alweer in de meeste gevallen door een tekort aan begeleiding en mankracht. 'De eeuwige rebel was-ie: vaak grotesque en aandoenlijk in z'n onaangepastheid en opstandigheid. Je kon het ongelofelijk met hem aan de stok krijgen: hij kon het hele programma aan zijn laars lappen en vanwege een kleinigheid alles op z'n kop zetten. Wat kon je anders doen dan hem als een lastig kind naar zijn kamer te sturen - een kaal hok met een matras op de vloer. En dan kon je met z'n allen urenlang bezig zijn om hem daar te krijgen, want alleen of met z'n tweeën ging het niet. Z'n kracht en energie waren tomeloos. We hadden het uniform uitgetrokken en de verdovingsspuit achter slot en grendel gedaan, en deden het in principe met mankracht. Wat ging er door hem heen als we hem door het paviljoen sleepten - een ritueel waarbij hij zich aan iedere deurpost vastklemde. Als hij uiteindelijk op z'n kamer zat, waren we gesloopt (Uit 'eeuwige rebel'). HG

DAGBOEK 07-12-04 20:07 uur: Goof 'Vroeger of later wordt alles een herinnering' - Goof. Dr. G.F. van de Wijngaart (Goof) was in '74 nauw betrokken bij de actievoering rond Nieuw Dennendal. In 1984 publiceerde Goof samen met zijn kompaan Hans Spijker 'Na Dennendal.... Op zoek naar nieuwe perspectieven in de gezondheidszorg' (Trezoor, Utrecht), een bundel van vijftien interviews met een voorwoord van AJ. Heerma van Voss. In maart 2003 was hij samen met Frans vd Pas aanwezig op de Nieuw-Dennendalreünie en voerde het woord namens de stichting Lekkere Mallootje, die een schenking aan de Nw-Dennendalsite deed. In het thumbs-verslag is onder de 'G' een fotootje van hem te zien, met het Nw-Dennendalmutsje - hij was geloof ik de enige die het nog had en op de bijeenkomst droeg. Goof is ook te zien in de video van George den Blanken. Helaas is daar zijn woordvoering weggevallen. Hij was op de reünie al ziek en stierf bijna een jaar later, op 18-03-2004. Op 25 maart 2004, de dag na het afscheid, werd in het dagboek genoteerd: Goof is ten hemel gedragen, Proppend, lachend, drinkend, biljartend, La Bamba zingend in de Ardennen, Op de muziek van An & Kate McGarrigle en Victor Borge, Half Utrecht en een beetje Amsterdam deden hem uitgeleide, We mochten er bij zijn, Knapten snotterend uit onze jasjes, Terug rijdend naar huis stond z'n foto op het dashboard, Hij zelf zat naast me in de stoel, Het Nw-Dennendalkeppeltje op z' n hoofd, Onmogelijk hem ooit nog kwijt te raken... Van zijn dochter Sunniva ontving ik gisteren een kaartje met het volgende verzoek (dat ik hierbij graag doorgeef): 'Ik weet dat er nog veel verhalen over mijn papa zijn die ik nog niet ken. Ik zou het ontzettend fijn vinden als jullie die mij willen toesturen. Ik wil graag alles weten. Ook de kleine anekdotes, lieve herinneringen aan Goof en natuurlijk graag foto's. Misschien kan ik daar dan een 'Goofboek' van maken. Alvast ontzettend bedankt, PS: Goof is morgen jarig, drink maar een goed glas :) Sunniva Matla

DAGBOEK 06-12-04 12:03 uur: STOP DEPORTATIES! - Een statement tegen de stilte Niet in mijn naam Deportaties uit het land van de tulpen Dove oren in het land van de molens Een trap na in het land van de klompen En weer zet de minister haar handtekening onder een doodvonnis, afgeschermd door wetten en regels en goedgekeurd door de democratie. En weer worden mensen uit huizen gesleurd omdat zij geen papieren hebben, alleen maar verhalen die niet worden geloofd want ze weten teveel van wat wij niet weten willen; en zo worden wij, kiezers, afwachtenden, verlengstuk van folteraars en moordenaars en wij sturen hun slachtoffers terug naar hen, maar niet voordat wij hen wekenlang op vier vierkante meter tussen muren van beton, tussen prikkeldraad en leugens, hebben voorbereid op wat hen daar wacht. Een voorproefje slechts. Isolatie, uitsluiting, geen uitzicht, geen lucht, geen adem, geen rust want wij verlenen graag passage voor de tirannie, want wij zetten het stempel op het hoofd van een mens zonder paspoort, want wij verlenen status aan diezelfde minister die haar handtekening zet, met mooie krullen en een vloeiende pen van zilver, gedoopt in bloed, in een lederen zetel in de balzaal van de staat en ja, in mijn naam, in mijn naam doet zij dat en daar verdient zij maandelijks duizenden pegels mee. Niet in mijn naam Uitbuiting in het land van de handel Vogelvrij in een land dat vleugels uitslaat Kind in een land waar het niets mag leren Opsluiting in het land van de vrijheid En ik herinner me, jaren geleden, toen dit alles nog fascisme heette en 'eigen volk eerst' als gedachte werd verworpen en waar iedereen van kotste. Dus wat gaan we nu doen? Gaan we schrijven naar de krant, fulmineren op een zeepkist? Het is wel het minste! Gaan we demonstreren en bezetten, gaan we parlementair goedpraten in verhoogde regeringszetels verstoren met onze kreten? Gaan we slopen de centra die als kampen dienen voor ongewensten, gaan we stemmen laten horen die nu worden genegeerd? Dan voorspel ik, en het is al gebeurd, dat de noodtoestand wordt afgekondigd, dat demonstraties worden verboden of anders genegeerd, dat wetten tegen ons worden gebruikt, dat van ieder die de stem verheft foto's en vingerafdrukken worden genomen, dat de mobiele eenheid met traangas komt en wapenstok. Maar wat zou het, als we ook maar een beetje voelen wat die mensen voelen, die de vrijheid al een leven lang wordt afgenomen? Wat zou het? Misschien zien we het dan, want wat is onze vrijheid waard zonder de vrijheid van een ander? Want wat is mijn vrijheid waard? Het is de vrijheid van een beul, die zelf geen vuile handen maakt. Niet in mijn naam Naar een land waar van vrouwen clitoris en schaamlippen worden gesneden Niet in mijn naam Naar een land waar homoseksuelen om een kus worden opgesloten Niet in mijn naam Naar een land waar voor woorden de messen worden geslepen Niet in mijn naam Naar een land waar voor het zien de ogen worden gestoken En wij vieren onze vrijheid want dat alles is ver weg. En wij vieren onze vrijheid want onze oorlog is voorbij. En wij vieren onze vrijheid want de koningin is jarig. En wij vieren onze vrijheid, want de wanhoop kennen wij niet. De wanhoop die lippen en oogleden dichtnaait. De wanhoop die een hongerstaking voedt. De wanhoop die maakt dat jonge kinderen nog, zich bommen ombinden en bereid zijn te sterven. En wij vieren onze vrijheid en verkopen ons succes waar er goed voor wordt betaald. En wij vieren onze vrijheid en dumpen onze troep waar het uit armoe wordt binnengehaald. En we gooien ze overboord, de genummerde mensen die dachten het hier te vinden, het grootste goed om voor te leven, vrijheid, u weet wel, dat wat in een cel niet is te vinden, een cel waarvan wij de sleutel hebben. Kom op alle mensen, zeg het en toon het, wij willen die vrijheid niet! Vernietig de instrumenten die ter deportatie worden gehanteerd, zoals u in oorlog zou doen, en ga voor de deuren van de huizen staan waaruit asielzoekers worden afgevoerd, help buren, help kinderen, zeg op zijn minst 'Ik wil dit niet!' Ik wil dit niet. Niet in mijn naam, de deportaties. Niet in mijn naam. En als u, lezer of toehoorder, nu denkt dat ik probeer u ertoe aan te zetten ergens iets te doen en vindt dat het te ver gaat wat ik zeg, dan is mijn antwoord: U heeft gelijk, want ik wil het niet worden, dichter van de maand of dichter van het jaar, omdat ik enkel schrijf over zuipen en feesten en neuken of over hoe mooi lentegroen de blaadjes aan de bomen weer worden. Dat is al zo vaak geschreven en protest wordt nooit genoeg gehoord! Daarom roep ik op, iedereen, schrijvers, dichters, dichter des vaderlands, zeg het, laat het horen. Roep op tot oproer en doe mee. Niet in mijn naam De deportaties, de marteling Wel in mijn naam Verzet, ongehoorzaamheid Niet in mijn naam De mooie praatjes, ongeldige garanties Wel in mijn naam Alles om dit kracht bij te zetten Breek de muren af! Stop de deportaties! Sleept u mij dan maar weg, minister Verdonk, want u handelt niet namens mij! Het zijn niet de ongelukkigen die stiekem door u weg worden gestopt, verstopt voor het oog van critici, die u liever hier niet heeft. Nee, ik ben het, die u liever kwijt dan rijk zou moeten zijn, ook al ben ik hier geboren en is dat het enige dat mij voorrecht geeft, want ik houd mijn mond niet dicht en ben dus lastiger dan hen en waarom zou uw handelswijze zich moeten beperken tot de zogenaamde vreemdelingen want we zijn toch allen gelijk volgens de grondwet? Alles is mij liever dan medeplichtig te worden gemaakt aan de misdaad van de deportaties! Niet in mijn naam, nog langer zwijgen. Niet in mijn naam. Niet in mijn naam Deportaties uit het land van de tulpen Niet in mijn naam Dove oren in het land van de molens Niet in mijn naam Een trap na in het land van de klompen Niet in mijn naam Joke Kaviaar, schrijfster/dichteres, 12 april 2004. Inge Mans